8 Ağustos 2012 Çarşamba

Bir Ucu Sarı Bir Ucu Pembe

Hayata adım atmaktan korktuğumu fark ettim.Kolay değilmiş.Mezun olduktan sonra ne yapacağım düşüncesi İle yatıp kalkıyorum tüm gün.Histeri bu ya geçmek bilmiyor bir türlü.Kafamı dağıtmak için kitap okuyorum.Filmler ise hayatımı iyice dram haline getiriyor.Tabağında ters dönmüş bir yaz helvası gibiyim.Bir ucu sarı bir ucu pembe.

Misafirimiz eksik olmaz bizim.Yatılı misafirler.
Bir yandan kızıyorum bir yandan da sevdiğin insanların,akrabalarının yanında olması güç veriyor insana.
"Dostlarla bir araya gelip dünü yaşamak" olağan hızıyla gerçeklerle yüzleşmek kadar basit.Bir yandan da çok zor.Kafam karışıyor.

"Zararın neresinden dönsem karşımda eski bir tanıdık
Bazen sonsuz huzur bazen lanet olası bu yalnızlık"

"Üzülmek için çok geç" der ya Feridun Düzağaç.

Kargalar kadar yırtıcı,zehir zemberek hayat.
Bütün yıldızlar gözlerime doluşsun istemiyorum,bir uyanayım dünya değişsin yüzümüze yalnızca tebessüm gelsin istiyorum.

Hiç yorum yok: