Ne çok not düştüm buraya bugün. Okumak ve yazmak olmasa bir çöle dönüşürdüm sanırım. On yıldır içimi buraya döküyorum. İnsanlara dert ve laf anlatmak külfet geliyor bana. İnsanların çoğuyla da barışamadım hiç, barışamıyorum. O yüzden burası benim saklanma yerim, hissettiğim yer.
Lise yıllarımdan beri dinlediğim bir grup Kings Of Leon. En sevdiğim şarkıları da Pyro. Her seferinde bir şeyler veriyorlar bana. Tarif edemediğim.
Bu gece Walls isimli parçaları bana iki tane öykü yazdırdı. Klibi izliyorum da bir yandan, aldığı yaşlara, yaşadıklarına ve açılan alnına rağmen Caleb Followill hala aynı benim için. Hem delişmen hem de o durgun, sakin adam hala. Müzikleri daim olsun, gecelerimize ilham vermeye devam etsinler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder