benimle bir kadeh daha iç
biraz daha gülümse benimle.
skip to main |
skip to sidebar
Çok uzak yollardan geldim, denizler yerine dağları sevdim. Heyecanımda, başarımda ve üzüntümde pek insan yoktu yanımda. Fakat öğrendim, irkilerek yoluma devam ettim. Şimdi mutfağıma açılan minik bahçemde pek çok çiçek yetiştiriyorum. Çiçeklerin yanında yalın ayak geziniyorum, bir tek onların yanında özgür hissediyorum. Yaşamak böyle bir şey değil midir zaten? Toprakla bütünleşmek, var olmamak. Hiç olmamak. Ne orada ne de burada.
- Beyaz Çiklet
- O çiğnenmiş bir çiklet. Belki de paketi hiç açılmasaydı daha iyi olurdu. Kim bilir?
"Hastalığımız bile aynı, nefes alamıyoruz."
Hayat Var
Beyaz Çiklet Çiğneyenler
Bir mektubumu buldum anıların arasında: "Sev bu çocuğu, insan olmanın ıstırabını yaşıyor" diyordu.
Nezihe Meriç
Günce Deposu
-
▼
2016
(189)
-
▼
Mayıs
(16)
- Bulantı II
- Ve Ev
- Jean-Paul Sartre: Bulantı
- D. H. Lawrence: Lady Chatterley'in Sevgilisi
- Senden Sonrası
- Hüsnü Arkan & Rubato: Kırık Hava
- Douwe Bob: Slow Down
- Tekten De Tek
- Sezgin Kaymaz: Kün
- .
- Eurovision 2016 Favorilerim
- Kün
- Barış Bıçakçı: Bir Süre Yere Paralel Gittikten Sonra
- Nefesim Kesilene Kadar
- Kuno ve William Arasındaki "Platonik Arkadaşlık"
- Christopher Isherwood: Mr. Norris Aktarma Yapıyor
-
▼
Mayıs
(16)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder