tuzlu topraklara saldın mı yüreğini
yıktın mı dumanlı kafanı aleme doğru
toz toprak kalır geriye
düşlerinden
ancak hezimetten sonra
renk bulursun düşlerine
boyarsın tenini
aydınlığa,gün yüzüne
çamaşır ipine döner yüreğin
ağrıları hediye kalır ellerine
bir daha değsin istemezsin
emanet kalır acılar
şehirler dolusu
sandık sandık
koyver gitsin hepsini
beriye
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder