2 Eylül 2008 Salı

Yolun Başı



Fırtınalı bir günün ardından sular durulmaya başlamışken ruhumda,hayatın lehçesini hala kavrayamadım.Garip bir yaşam biçimini üzerime manto diye örtmeye kalkmazken,insanların kimliklerini bulamayışları ve kocaman mantolarla gezmeleri beni çelişkiye düşürüyor.Sizi kendinden üstün gören insanların beyaz peynir tadındaki baharatı fazla kaçmış hareketleri…İnsanların,kulp bulmaktan ve kendilerinden başkalarına sıfatlar takmaktan gayrı yapacak işleri yokmuş gibi…Daha dün söylemişti Ayla,evli insanlara neden evliyken evli denmezde boşanınca dul denir.Sözde belirtme sıfatı yaratmaya çalışanların niteleme sıfatlarından haberleri var mıdır acaba?Önüme çıkan tüm engelleri tüm cesaretimi toplamış dağıtmaya çalışırken,ayağıma taş parçası koymak isteyenlerin haleti ruhiyelerine vakıf olabilmiş değilim.Durmuyorum hayat,daha yolun başındayım…Cesaretimin sınırlarını zorlarken bu gencecik yaşımda,gizli koyların ıssız sığınakları olmaya hiç niyetim yok.Ben anlaşma yaptım zamanla,senin haberin yok…Ben azimle sabır edicem ve o da bana istediklerimi verecek.Yeni bir güne başlıyorum hayat,usul usul seğirtirken sen hırçın bakışlarını üzerime; ben yol almaya devam edicem…Daha yolun başındayım hayat…



5 yorum:

pRncfRn dedi ki...

Son cümlenle herşeyi anlatmışsın zaten...
Hiç kimseye alırma bu nitelendirdiklerin arasında. Eminim herşey yerine oturacaktır.

Selin dedi ki...

Kendini iyi hissetmene yardımcı olur mu bilmem ama hepimizin bir şekilde yolumuzu kesmeye çalışan birileri var (çoğumuzun diyeyim ya da) ve ben kimsenin bu insanların derdini anlayabildiğini sanmıyorum :)Kendi haline bırakmak gerek onları.
Ama her şeye inat, en çok da onlara inat umutlu olabilmek çok güzel bir şey. Yazdıklarını okurken ben bile umutlandım :) Güzel olacak hayat! Yolun sonuna daha çok var ;)

Beyaz Çiklet dedi ki...

İyi dilekleriniz için teşekkür ederim;)umut etmek ve mutlu olabilmek sanırım yolun yarısını aşabilmek oluyor;)

ŞAHMARAN dedi ki...

"yolun başı"başlıkta herşeyi anlatmaya yetiyor bence.sevgiler.

Beyaz Çiklet dedi ki...

Salih,
gerçekten öyle,insanların bazen durulma,mutlu olma bazen de umudunu kaybedip aramaya çalışma zamanları oluyor...Mühim olan onları aşabilmek oluyor galiba ;)

Teşekkürler;)