Bir Temmuz Akşamı

Saat sabaha karşı üç, bir bardak soğut süt aldım dolaptan. İçip duruyorum. Bir başıma. Hava henüz sıcak yüzünü göstermiş değil, şapır şapır terlemeler başlamadı. Minik kararlar almaya başladım, bu yaz nasıl geçecek diye. 

Kitaplığım için yirmi kadar kitap ayırdım. Geri kalanını sahafa vereceğim yarın. Füruzan'ı tekrar okumaya başladım bugün. Kırk Yedi'liler var elimde. 

Son bir senedir çok az şey satın alıyorum. Epey sade yaşıyorum. Eşyanın üzerimde kurmuş olduğu hakimiyeti sonlandırmak farkındalığımı daha da artırdı. 

Bunun dışında içimde biraz hüzün var sanırım. Yaz aylarını hiç sevmiyorum, her yaz aynı his, artıyor üstelik. Bir yerde bir bekleyen, gülümseyen, özleyen belki. Yol karmaşık, ben karmaşık, olsa dedirten cinsten. Çok da bir şey söyleyemiyorum, duygu bu. Oluru kaçarı yok, sarmaşık. Çabuk tutuluyorum, zor atlatıyorum, yola devam ediyorum. Bir insan nasıl kaldırabilir her şeyi, bir hayata nasıl sığar? 

Birazdan uyurum, sütümü de içtim ya. Bembeyaz, at gibi. Bir temmuz akşamı, gönül karmaşık, parmaklar yazmaya hepten alışkın. İyi uykular bize.