Çok uzak yollardan geldim, denizler yerine dağları sevdim. Heyecanımda, başarımda ve üzüntümde pek insan yoktu yanımda. Fakat öğrendim, irkilerek yoluma devam ettim. Şimdi mutfağıma açılan minik bahçemde pek çok çiçek yetiştiriyorum. Çiçeklerin yanında yalın ayak geziniyorum, bir tek onların yanında özgür hissediyorum. Yaşamak böyle bir şey değil midir zaten? Toprakla bütünleşmek, var olmamak. Hiç olmamak. Ne orada ne de burada.
30 Temmuz 2013 Salı
Saki
Tatildeydim nicedir,Ege kıyılarında minik bir kasabada.Sevdiklerimle.Kediler ve köpekler vardı kaldığımız yerde bir sürü.Aristo,Ciguli ve Boncuk.Sere serpe.Gökyüzü ise begonvillerle örtülü.Biraz olsun unutuyor insan derdini;kitaplara,denize ve güneşe kaptırıyor kendini.Bir yandan da güneşin ve denizin sessizliği alıp götürüyor sizi,sanki bir şeyler anlatmak istiyorlar.Konuşamamak,susmak zorunda kalmak ne kadar zor oysa.Ne büyük bir sabır.O yüzden hayranımdır güneşe ve denizlere.Ama hep dediğim gibi dağların yeri ayrıdır gönlümde,dağlara bakarak büyüyen içimde. Sevdiklerimizle birlikte olabilmek sanırım en güzeli,mutlu olduğumuz yerde yaşayabilmek.Biraz özlem,sonrası ise iyilik güzellik. Hüsnü Arkan'a gidiyor kulağım ister istemez bu yazıyla.Solo isimli albümünde "Saki" adında enfes bir şarkısı vardır kendisinin.Der ki o güzel ezgisinin arasında ; Zaman bir yeşil dal gibi eğilirdi üstümüze Saki,koparıp getir şu cennet meyvesini Gidip uyandır arkadaşları,gelsinler yer aç masada Sonrası iyilik güzellik Saki
2 yorum:
iyi tatiller ^.^
SampA ;)
Teşekkür ederim :))
Yorum Gönder