15 Mayıs 2013 Çarşamba

Mezuniyet Derecesi

7 Haziran'a az kaldı.Bir yandan bir iki parça bir şey aldım kendime,güzel olmak ister insan mezuniyetinde.Annem de tamamladı alışverişini,heyecanla İstanbul'a gelmeyi bekliyor.

Geçtiğimiz gün mezuniyet programı oluşturulurken bir gelişmeden haberdar oldum.
Bölümümüzde ilk üçte olduğumu öğrendim.
Hocam mezuniyet günü kürsüde okumak üzere bir mezuniyet konuşması hazırlamamı söyledi.

Hazırlar mıyım,oraya çıkar mıyım bilmiyorum.
Elbette güzel bir duygu bu ancak benim için çok sembolik.

Bir an annemi düşündüm,ne kadar gururlanacağını.Ne kadar sevineceğini ve hüngür hüngür ağlayacağını.
Bir yandan da babamı düşündüm,oğlu mezun olurken hele hele derece ile mezun olurken orada olmayacağını.Sevinmeyeceğini.Gururlanmayacağını.

İnsanların seçimlerine saygılıyım.Anne ve babamın seçimlerine de saygılıyım.Her ikisi de beni bırakıp gitmeyi tercih edebilirdi.Ama annem kolay olanı seçmedi.
Ben de onun oğluyum asla babam gibi kolay olanı seçmedim.
Bundan sonra da seçmeyip yoluma devam edeceğim.

Bir insanın sevgisi bile dünyaya bedel,başka bir dünyaya ihtiyacım yok.

4 yorum:

ımtırak ımsı dedi ki...

tebrikler beyaz hem mezuniyet için hem de annenin oğlu olduğu için

yaşasın anneler

Beyaz Çiklet dedi ki...

ımtırak ımsı ;)

İyi ki varlar :) Teşekkür ederim bu arada :)

kar dedi ki...

tebrik ederim! ancak ne yazık ki zor kısmı şimdi başlıyor. ama bunun da altından kalkabileceğini umuyorum, sadece biraz sabır :)

Beyaz Çiklet dedi ki...

Desperate Housewife ;)

Teşekkür ederim,ben de şu dönemlerin güzel geçmesinden yanayım.Zaman beni yanıltmasın lütfen ! :)