16 Ekim 2012 Salı

Mino'nun Siyah Gülü


Uzun zamandır okumak istiyordum lakin pahasından dolayı bir türlü fırsat bulamamıştım.İlk kez Hüsnü Arkan okuyacaktım belki de aceleye gelsin istemiyordum.

Doğum günümde sevdiceğimden hediye geldi ve hemen okumaya başladım.Tam da beklediğim sadelikte,içi dolu,gönlü dolu güzel bir kitap Mino'nun Siyah Gülü.

Sayfaların birinde durmak zorunda kaldım,buraya nakşetmek için.Tam olarak şöyle yazmış Hüsnü Arkan;

"Ben sepya fotoğraflara bakarak büyüdüm.Büyümek böyle bir şey olmalı;bir sepyanın içinde yer almak,sonra da renklenerek alakasız bir şeye dönüşmek...
Bir çocuğun içi,sandığımızdan daha karmaşık;sandığınızı açmadan bunu bilemezsiniz.Çocuklar her şeyi yakından görüyorlar;yıllar sonrasını bile...İnsanın,dünyaya hazırlanırken,noksanlarının ve hazırsızlıklarının bulanık suyunda çırpınmaktan başka bir şey yapamadığını sanıyoruz.Oysa insan bu çamurda büyüyor ve büyürken tanık olduğu her şeyi vakumlayıp,konsantre hala getirip saklıyor.Hatta bu çamurun içinde kendini yaratıyor;çamurun kendisi oluyor."

Hiç yorum yok: