Sufjan Stevens ile "Call Me by Your Name" isimli filmi izledikten sonra tanışmıştım. Sonra diğer albümlerini dinledim, kendisinde naif, insanın içine sıcaklık ile hüzün dolduran bir şeyler var. Bir şarkısı var ki, sanırım dünyada benim için en hüzünlü parça. Her dinlediğimde içimde bir şeyler sıkışıyor. "Fourth of July" hem tınısı hem de özellikle şarkı sözleri ile çok etkileyici bir bütünlük yakalamış. Sufjan Stevens'ın annesi ile olan ilişkisini anlatıyor şarkı; bir yandan da annesinin ölümünün ardından yakılmış bir ağıt. Belki de annemle büyüdüğüm için beni bu kadar çok etkiliyor her seferinde.
"Birlikte aya bakalım mı benim küçük dalgıç kuşum?
Neden ağlıyorsun?
Hayatını dolu dolu yaşa, hala yaşanabilirken, hala aydınlıkken
Hepimiz öleceğiz..."
2 yorum:
Filmi dün izledim, müziklerini de şimdi yazarken yeniden dinliyorum. Sufjan Stevans'ı sanıyorum ilk Santa Clarita Diet'in finalinde dinleyip bulmuştum, uzun süre playlist'imde döndü ama baya zaman olmuş ve tamamen aklımdan çıkmış, ben de size onu bırakayım şuraya: https://www.youtube.com/watch?v=rdYCqDLafsM
Anneyle büyüyebilmek büyük lüks, ben yoğun çalışan bir anneyle büyüdüğüm için size imrendim :) Şimdiki ilişkinize de tabii. Nice yıllarınız olsun birlikte sağlıkla.
Sadece C.
Ben de paylaştığınız müziği ilk kez dinledim ve çok beğendim, teşekkür ederim.
Annelerimiz çok özel, sağlıkları ve varlıkları daim olsun. Hep bizimle olsunlar :)
Yorum Gönder