3 Aralık 2012 Pazartesi

Kendimden Çok

Bu dershane işi çok yıpratıcı.Okulla birlikte kpss çalışmak herkesin harcı değilmiş bunu anladım.Dershanede yani sınıfımda yıllardır atanamayan öğretmen arkadaşlarım var,bir sürü branştan.Çok zor bir durum.

Benimse ilk deneyimim olacak bu sene.Mezuniyetimin tadını çıkaramadan sınava gireceğim.Elbette korkuyorum atanamamaktan.Çevre baskısından,annemin emeklerinin karşılığını veremeyecek olmaktan.Yıllardır tek kelime konuşmadığım babam ve ahvaline kendimi ispatlayamayacağımdan.Bunun gibi pek çok şeyden korkuyorum.
İşte atanmak bir öğretmen adayının gözünde her şey demek,kısaca hayatın kurtuluşu.Yeniden doğuş.Yılların emeği.

Sonrası ise çok meçhul,bulanık.Daha da yorucu sanki.Sürekli gelecek kaygısı ile yaşayıp durmak.Ağırdan almak yerine hızla yol almak.Durmamak ve durmamak.

Sadece daha fazla güç istiyorum.
Stajda sınav kağıtlarını okuduğum öğrencilere bol keseden not verdiğim gibi,notun bana da yüksek olsun istiyorum hayat.

Güzel demiş Adam Lambert;

But you’re the only one that knows me
Better than I know myself

Kendimi saklıyorum diye beni görmemezlikten gelme,daha iyi tanı hayat.

Daha iyi.

2 yorum:

ah bi deli olsam dedi ki...

ahh şu gelecek kaygısı!
paulo coelho dermiş ki bir şeyi canı gönülden dilersen onun gerçekleşmesi için tüm evren sana yardım edermiş.
sen de meraklanma iyi olacaktır. sadece en iyisini um!:)

Beyaz Çiklet dedi ki...

kaytan bıyık ;)

Ah keşke umut etmek o kadar kolay olsaydı,yine de bunun için çabalıyorum kimi zaman :))