Bekleyiş

Bu haftayı bir tuhaf bitirdim, salı günü sesimin hiç çıkmaması ile doktora gittim ve iki gün rapor aldım. Salı sabahı hastalıktan mütevellit koltukta battaniyeme sarılı otururken telefonum çaldı ve çok iyi bir özel okulun insan kaynakları biriminden arandım. Gün içerisinde görüşmeye gelip gelemeyeceğimi, gelemeyeceksem müsait olduğum bir zamana randevu vermek istediklerini söylediler. Ben de hazır raporluyken, izin alma derdi olmayacağı için hasta yatağımdan kalkıp görüşmeye gittim. Tam çalışmak isteyeceğim nitelikte bir okul; hem kurucu müdür hem de okul müdürü ile yarım saatlik bir mülakat yaptık. Beni çok hoş karşıladır, güler yüzlü, dopdolu iki iyi insana benziyorlardı. Espriler yaptık, bana da bir canlılık geldi, hasta hasta gelmemi takdir ettiklerini söylediler. Mülakatın sonunda ayağa kalkıp beni kapıya kadar uğurladılar, çalışmak istedikleri bir aday olduğumu, bir de örnek ders anlatımına çağıracaklarını, haber beklemem gerektiğini söylediler. 

Şu an haber bekleme aşamasındayım lakin aklım çok karışık. Kendi okulumla bir sonraki sene için anlaşma imzaladım. Her şeyi oldubittiye getirdikleri için haliyle bunu da oldubittiye getirdiler. Bu seneki şartlara göre nispeten iyi bir zam yaptılar lakin maaş politikaları sektöre göre oldukça az. Geçen seneki işimde burada aldığım maaşın iki katını alıyordum, hadi zamanla bu duruma alıştım ama emeğimin, niteliklerimin sömürüldüğünü hissediyorum. Okulum, sektörde tanınan bilinen pek çok şubeli bir okul lakin iyi seviyede bir okul değil; tamamen ticari kaygılarla ayakta.

Eğer olur da haber beklediğim okuldan bir teklif gelirse kuşkusuz hemen kabul edeceğim. Bu durumda önümüzdeki sene için attığım imzayı bir bahane bulup feshetmem gerekecek. Hatta her ne olursa olsun bu sene toptan istifa mı etsem diye bile düşünüp duruyorum. Çünkü okulumdan memnun değilim; bir başkası da mükemmel olmayacaktır elbet ama biraz daha mutlu olsam bile kar benim için. Kendimizi idare edebileceğimiz bir miktar birikmiş var. Onunla da bir müddet geçim sağlayabiliriz, ben de dinlenip kendi istediklerimi yapabilirim, üzerimdeki tüm yükü atarım diye düşünüyorum lakin şu ekonomik durumda daha iyi bir iş bulamamaktan da çekiniyorum. Şu iş belası ne kadar lanet bir şey, sistem sizi asla özgür hareket edememeye zorluyor, zincirliyor. 

Bir de ev durumumuz var tabi, bu rutubetli binadan bir an önce taşınmak istiyorum. Haliyle benim iş durumum muallak olduğu için de taşınamıyoruz zira görüşmeye gittiğim okul diğer yakada. Böyle bir belirsizlik durumumun içerisindeyim, beklemek de çok can sıkıcı. Bakalım bu hafta nasıl haberler ile karşılaşacağım, kaderim nereye doğru yönlenecek. Hep birlikte göreceğiz.