29 Temmuz 2020 Çarşamba

Ufak Tefek Planlar

Geçtiğimiz yıllarda liseden mezun ettiğim öğrencilerimle bir araya geldik, hatta her hafta görüşüyor ve özlem gideriyoruz. Moda sahilinde seyyar sandalyelerimiz yanımızda, çimlere uzanıp sohbet ediyoruz. Çok güzel yerlere geldiler, içlerinden biri Yale'de okuyor, diğeri de Hollanda'da. Şimdi onları karşımda bu kadar güzel çocuklar olarak görmek, mesleğimin bana verdiği en büyük mutluluk sanırım. 

Bu yaz için birlikte güzel bir tatil ayarladık. Hep birlikte Antalya'ya gitmeye karar verdik, yerler ayarlandı, biletler alındı. Bayram sonrası bir haftalık bir tatile çıkıyorum. Üç sene olmuştu yazın bir yerlere gitmeyeli. İki yaz önce iş değişikliği, geçen yaz da taşınma derken senede bir kere gidebildiğimiz tatillere gidemez olmuştum. Benim için güzel bir değişiklik olacak, gerçekten denize girmeyi çok özledim. 

Karantina sürecini verimli geçirenlerdenim, verdiğim 12 kilo, yaptığım sporlar ve okuduğum kitaplar beni çok mutlu etti. Bedenen üniversite yıllarımdaki halime geri döndüm, aynada kendime bakınca daha iyi hissettiğimi fark ettim. Bir beslenme düzeni oluşturabilmek de çok sevindirici oldu benim açımdan, güzel bir düzen tutturdum kendime. 

Sanırım yaş aldıkça hayatımı daha derli toplu yaşar hala geldim. Gün içerisinde annemle vakit geçiriyoruz, akşamları balkonda oturup sohbet etmek bir ritüel haline geldi. O da artık yavaş yavaş dışarı çıkmaya başladı, rutin hayatına geri dönüyor. Bu durum da epey iyi geldi ona, tabii önemlerini alarak dışarı çıkıyor. Ufak alışverişler ve yürüyüşler yapmak da onu çok mutlu ediyor. Geçenlerde ona güzel bir sürpriz yaptım, mutfak araç ve gereçleri satan bir mağazadan istediklerini alabilmesi için bir süredir bir bütçe ayırmıştım. O bütçe tamamlanınca hemen onu istediği mağazaya götürdüm ve güzel bir alışveriş yaptı. Şu aralar mutfak malzemeleri ile bir aşk yaşıyor. Onu mutlu ve huzurlu görmek de bana çok iyi geliyor. Zaten şu dünyadaki tüm çabam onun sağlıklı ve mutlu olması. Ben bir şekilde yoluma devam etmeyi başarıyorum. 

Oturduğumuz dairenin arkasında, kocaman ve çok bakımlı bir orman var. İçinde kafeler, yürüyüş parkurları ve spor aletleri var. Aynı zamanda çocuk oyun alanları ile piknik alanları da çok geniş. Bu yaz orayı yeni keşfettik sayılır, sandalyelerimizi alıp annemle oraya yürüyüş yapmaya gidiyoruz. Gerçekten çok güzel ve huzur veren bir faaliyet oldu bizim için. Hatta bazen kahvaltılıklarımızı hazırlıyoruz ve ağaçların altında mis gibi bir gün geçiriyoruz. Çalışma yaşamının yoğunluğuna o kadar dalmışız ki, etrafımızı bile keşfedemez hale gelmişiz. Oysa kıyıda, köşede çok güzel yerler var. 

Belki tatilden de ufak notlar paylaşır, gezdiğim yerleri buradan tanıtırım. Tekrar görüşünceye kadar, sağlıcakla kalınız. 

10 Temmuz 2020 Cuma

Ka

Onlar, karanlığın ağırlığından kaçtılar
Düzinelerce dünya sunuldu önlerine, esefle kınadılar

Biliyorum, güneş yine ısıtacak
Her şey güneş ile ayın devinimi ile başladı 
Bitti
Bazen üzüldü, bazen çok açık
Lakin tepeler çökmeden, tavşanlar karaya ayak basmadan 
Bir mihenk taşı var köşede
Bir bekçi, bir bekleyiş daha üzerine
Ya, o Troya'da ölen yaşlı adam? 
Bilirsin, Troya'da da ölüm vardı 

Kaygan zeminde yol almak misali
Sen hiç korkmadan yürü-yürürken
Onlar karanlığın ağırlığından kaçtılar 
Işık ses verir mi onlara?
Hiç konuşabilir mi bir ışık?

Her şeyin içinde bir neden var, her şey bir sonraki
Devir içinde iken devinir, kimi diğerine 
Halden anlar mısın sen de?
Tek başına kaldı 
Karanlığın ağırlığından kaçtılar 
Zira aydınlığı seçmek en kolayıydı