Bir Ayrılık Hikayesi

Ona rastladığımda henüz 18 yaşındaydım.Üniversiteye yeni başlamıştım.İşte dedim,sonunda dualarım kabul oldu.Aşık oldum ve bu kesinlikle o.İlk başta uzaktaydık,sonra aynı şehirde buluşmayı becerdik,çok büyük bir azimle.Çok güzeldi her şey.Hayatımın en toz pembe yıllarını onunla geçirdim.Özlemi,heyecanı,sevgiyi,aşkı,şaşkınlığı,üzüntüyü,büyük küçük kavgaları hep onunla yaşadım.Hayatının her anında yanındaydım.Birlikte yaşama şansına da eriştik.Yemekler yaptık,evi temizledik,televizyon izledik,birlikte uyuduk,kedi besledik.Evet,hiç noksan tarafı kalmayan bir ilişki yaşadık.Hep örnek gösterildik,bizi şaşkınlıkla izlediler.Sadakatimizi ve sevgimizi takdir ettiler.Rüya gibiydi her şey.Dört yılı bitirmek üzereydik.Lakin olmadı,devam edemedik.

Hayatımda tanıdığım en mükemmel insan.Şimdi düşünüyorum da,hayat bana hiç bir konuda olmadığı kadar aşk konusunda cömert davrandı.O bir yerlerde yaşıyor olacaktı ve belki ben onu hiç tanıyamayacaktım.Ama öyle olmadı.Birbirimizi çok sevdik.Yıllarca bu ilişki için emek verdik.Şimdi anılar,fotoğraflar,hediyeler hepsi zihnimde,gözlerimin önünde.

Çok üzgünüm,içim parçalanıyor ve gönlümde kocaman bir boşluk var.Yalnız hissediyorum,bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum.Ama ona çok minnettarım.Bana hayatımın en güzel zamanlarını yaşattığı,bana çok emek verdiği,kahrımı çektiği için çok minnettarım.Tanrım,gülüşü hep gözlerimin önünde.

Küsmedik,zaten yakışmazdı bize.Birbirimizi incitecek tek bir kelam dahi etmedik.Hayatlarımızı ayırmadık,her anlamda birbirimizin yanında olacağımıza söz verdik.Şimdi onsuz ilk gecemi geçirmek üzereyim.Tüm İstanbul maceralarımız gözümün önünde,sanki yeniden yaşıyorum o anları.Bugün son kez öptüm onu,son kez sarıldım.

Bir kış masalında sevip yine bir kış masalında yitirdim onu.İlk defa bu kadar çırılçıplak hissediyorum.Her şeye rağmen iyi ki vardın sevgilim,şu hayatı tüketirken iyi ki böylesine gerçek bir aşk yaşayabildim,yaşatabildin bana.Tüm mutluluklar seninle olsun.