"Büyüdüğün evi,uyuduğun yatağı gördüm sevgilim.Seni,çocukluğunu düşündüm.Sen oradaydın ve bir gün benimle tanışacağını henüz bilmiyordun.Sen dizime yattın ben bir hikaye anlattım sana.Büyüdün,kafamda bir hikaye...Bilirsin bunu çok severdim.İkimize bir mutlu son yazdım sonra.O evde seninle birlikte oturduk.Sustuk.Yanımda durdun sessizce.Burası sondu,başka bir yaşamdı,sadece biz vardık.Bana baktın,mavi ve telaşsız.Sustuk.Başka bir yaşamda başka bir mutlu son.Biz bunu hak etmiştik,hikayemiz orada bir yerde hep benimle duracak.Dayanabilmemin tek yolu bu çünkü.İnsanın kokusu hep aynı mı kalırmış ? Şaşırdım.Sonra sana ait bir şey aldım yanıma.Bir küçük kırk beşlik plak.Arda kardeşin masalları.Eve uğrarsan bir gün,o plağın nasıl kaybolduğunu asla bilemeyeceksin.Biliyor musun,sen o küçük plakla bende,evimdesin hala.Ve sen bunu bilmiyorsun.Ve gözlerimi kapattığımda,kollarımda başka biri değil sen varsın.Ve sen bunu bilmiyorsun."
ada,ıssız adam
9 Kasım 2014 Pazar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder