İşte böyle diyor Angeliki,Ahmet Ümit'in son kitabı Beyoğlu'nun En Güzel Abisi'nde.Kısa ve net.Bir anda ne kadar doğru olduğunu düşündüm cümlenin.İnsan sevdiklerini,elindeki her şeyi kaybetmeye başladıkça dünyanın faniliğini daha derinden algılıyor.Günlük yaşamından sıyrılıp buz dağının görünmeyen kısmına yüzmek için efor sarf ediyor.Yapmayı planladığınız tüm her şey bir anda yok oluyor canlı zihninizden.Yerini düşünmemek alıyor.Bu sebeple çok anlamlı geldi bana bu cümle.Ne de olsa sonunda kaybedecek bir şeyiniz kalmıyor.Özgürlük dediğimiz şey bu.Kaybedecek bir şeyinizin kalmaması.
3 yorum:
Bence bütün mesele özgür olmak değil, birini kaybetmenin verdiği acı insanı uyuşturuyor diye düşünüyorum.
Kimi düşünürler en büyük huzur ve özgürlüğün yoklukta, yani bu dünyada hiç olmakta olduğunu söylerler. Ben bu görüşü çok severim. Hiçbir şeyi olmamak, hiç bir şeye ait olmamanın tam manasıdır bence. Çünkü sahip olduğumuz her şeyin kölesiyizdir aynı zamanda. Zira bizim dediğimizde çift taraflı bir ilişki kurulur. Benim dediğimiz şey bize ait olurken bizim de onun sahibi olmamız vesilesiyle ona karşı görevlerimiz ortaya çıkar. Her şey için bu böyledir. Örneğin ayakkabısı olmayanın onu boyaması, hatta ayağına girmek için uğraşması bile gerekmez. Bu her ne kadar fiziksel olarak uygulaması zor bir fikir olarak görünse de bunu sadece zihnimiz ve kalbimizde uygulamamız bile bence sonsuz bir huzur verir. Gibi gibi birşeyler :))
Gay Mühendis ;)
O uyuşukluk bir zaman sonra geçiyor,yaşamaya her halükarda devam etmek zorunda kalıyoruz.Tıpkı hayvanlar gibi.Doğanın gücü insanoğlundan çok daha üstün.Belki hiç unutmuyoruz başımıza gelen felaketleri,lakin hayatın kazığını yediğimiz an daha fazla ne olabilir ki diye soruyoruz kendimize.Bundan daha kötü ne olabilir,daha ne kaybedebilirim ? İşte burada özgürlük başlıyor bana göre.
Siradangay ;)
Çok doğru tespitler.Ölümlü olmanın verdiği korkudan kaynaklanıyor tüm bu mücadelemiz.Sürekli yeni bir şeyler edinmemiz,gezmemiz,eğlenmemiz,sahip olma duygumuz,teknoloji dahil her şey bizim ölüm korkumuzu azaltmak,onu unutmak için uğraştığımız şeyler.İnsanın sahip olma duygusunu yenmesi ile başlıyor özgürlük.Bu yüzden çok doğru geldi bana bu söz.Kaybedecek bir şeyimizin kalmaması bizi hakikaten özgürleştiriyor.Sevdiklerimiz ile kurduğumuz duygusal bağlar da ortadan kalkınca korku siliniyor.Aşk,sevgi,bağlılık bunların hepsi ölüm korkusundan kaynaklanan şeyler bence.
Yorum Gönder