Çocuk

Birkaç hafta önce henüz hastaneden çıkmadan koridorda bir oğlan çocuğu gördüm.Gözleri çakmak gibi,sarışın bir tip.Merhaba yakışıklı dedim,dedesinin kucağından indi ve dünyadaki en güzel gülüşlerinden birini hiç utanmadan suratına öylece yerleştirdi.İşte ilk defa böyle garip bir şey hissettim orada,henüz 23 yaşındayım ama keşke böyle bir oğlum olsa dedim.Ne yapardım bilmiyorum onunla,sanırım her şeyi yapardım.Sabahları nutella yerdik,birlikte izleyeceğimiz bir animasyona kahkaha ile gülerdik.Şehir hatları vapurunda ayaklarını uzatırdı denize doğru,ben de arkasından tutardım düşmesin diye.Ve daha bir sürü hayal,çocuğa dair.

Neyse ki yüzlerce öğrencim,çocuğum var.Her gün onlarla ilgilendiğim için çok mutlu hissediyorum kendimi.

Tanrıya şükürler olsun.Hayatımız daha çok masumla dolsun,dolsun ki hüznü unutalım.