Avtobus,yönetmenliğini Erhan Arık'ın yapımcılığını ise Aris Nalci'nin üstlendiği bir belgesel film.Türkiye'de çalışan Ermeni vatandaşı işçilerin hayat hikayelerinden kesitler sunan bir yapım.Aksaray - Erivan arası yolcu taşıyan bir otobüsün içinde geçen 36 saatte,hayat hikayesi birbirinden farklı insanların evrenlerine konuk ediyor sizi bu film.
Türkiye - Ermenistan arası sınır kapısının kapalı olması sebebi ile Gürcistan üzerinden memleketlerine ulaşmaya çalışan Ermenilerin hayat hikayeleri oldukça çileli.Kıt kanaat kazandıkları ile ailelerine kavuşma gailesi içerisinde olan insanları dinlerken,diplomatik zorbalığın insanlara dayattığı zorluğu,sınır kapılarının kapalı olmasının yarattığı sıkıntıyı da hissetmemek elde değil.
Kimler yok ki otobüsün içinde ? Ahmedinejad yönetiminden kaçmış İranlı bir Hristiyan,hamile kızını görmek için Erivan'a doğru yola koyulan bir hemşire.Küçük kızı ile eşinin yanından dönen genç bir anne...
Sınırların,insanları nasıl zor bir hayata mahkum ettiğini daha iyi anlamak için izlenmesi gereken güzel bir yapım Avtobus.
Avtobus
skip to main |
skip to sidebar
Çok uzak yollardan geldim, denizler yerine dağları sevdim. Heyecanımda, başarımda ve üzüntümde pek insan yoktu yanımda. Fakat öğrendim, irkilerek yoluma devam ettim. Şimdi mutfağıma açılan minik bahçemde pek çok çiçek yetiştiriyorum. Çiçeklerin yanında yalın ayak geziniyorum, bir tek onların yanında özgür hissediyorum. Yaşamak böyle bir şey değil midir zaten? Toprakla bütünleşmek, var olmamak. Hiç olmamak. Ne orada ne de burada.
- Beyaz Çiklet
- O çiğnenmiş bir çiklet. Belki de paketi hiç açılmasaydı daha iyi olurdu. Kim bilir?
"Hastalığımız bile aynı, nefes alamıyoruz."
Hayat Var
Beyaz Çiklet Çiğneyenler
Bir mektubumu buldum anıların arasında: "Sev bu çocuğu, insan olmanın ıstırabını yaşıyor" diyordu.
Nezihe Meriç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder