Mahalle Arası Börekçisi

Bu sabah mahalle arası bir börekçide kahvaltı yaptık canımla.

Hava güneşliydi.Yokuştan aşağı bir nine iniyordu elinde bastonu,başında yemenisi.Anneler çocukları okula gitmeden önce börek,çörek alıyorlardı.Berberler dükkanlarını açmış müşteri bekliyordu.Küçük bir mahalle arasında büyük bir koşturmaca.

Çok nadir zamanlarda hayattan haz alabilen biriyimdir.Yapım gereği,bir yarım hüzün diğer yarım ise hüzünden hallice.Lakin bugün mutluluğu hissettim ensemde,yüreğimde.

Belki de yalnızca güneşli bir hava,bir börekçide geçirilen on beş dakika,içilen sıcak bir çay bile mutlu etmeye yeter insanı.

Yalnız güneş olsun hayatımızda, sahiden içimizi de ısıtmaya yetmez mi ?