Anadil

Dün, okul merdivenlerinden çıkarken iki tane beşinci sınıf öğrencisi ile karşılaştım.Biri, diğerine özel bir şeyler söylüyordu. Ben de duyunca, bana da söyleyin ne imiş o özel şey bakalım dedim. Önce ık mık etti sonra da dedi ki, hocam ben annemle Arapça konuşuyorum onu söylemiştim arkadaşıma sır olarak dedi. Hataylı mısın sen diye sorunca kocaman sırıtarak evet dedi. Ben de ne güzel dedim, bir dil daha biliyorsun ve bir kültüre daha aşinasın. Bunun bir sır olarak kalmasına gerek yok ama illa da kimse bilmesin istiyorsan söz aramızda dedim. Diğeri ise ben de Diyarbakırlıyım hocam diye atıldı hemen. Ben de Kürtçe ismini sordum cevap verdi sonra da o bana sordu ben cevap verdim. Hocam siz nerelisiniz diye sordu hemen. Ama gözlerindeki ışığı anlatmam mümkün değil. Sanki kendi canından, kendi topraklarından birine rastlamış gibiydi. Güneş doğdu bir anda gözlerine. Ben Doğu Anadolulu değilim ama Doğu'da bir süre öğretmenlik yaptım dedim. Çok sevindi, ben gidene kadar dönüp dönüp bana baktı. 

İşte bu yüzden anadilde eğitim diyorum. Bu yüzden herkes anadilinde eğitim görmeli diyorum. İşte bu yüzden bu çocukların en doğal hakları kendi dillerinde eğitim görmek, diledikleri gibi konuşabilmek.