Biraz Daha Mı İnsanız ?

Bir süredir felsefe eğitimi alıyorum,bir aylık bir eğitim.Her hafta değerli bir hocanın eşliğinde Aydınlanma Felsefesi üzerine tartışıyor,konuşuyoruz.Tüm bu konuşmalar aslında özünde insanı ve insanın mutluluğunu kapsadığı için bana çok ilgi çekici geliyor.Bunca zaman neden felsefe okumadım diye hayıflanıyorum.Özellikle felsefeyle yaşamınızı bir dinamikler bütünü halinde ele aldığınızda,kendinizi de düşünürken ve hayatınızı çözümlerken buluyorsunuz.Tıpkı psikoloji gibi,ya da sosyal bilimlerin her bir dalı gibi.

Çok önemli olduğunu düşünüyorum felsefenin,birey için ve içinde yaşadığımız evren için.

Bir yandan da eğitim sisteminin ve ülkenin bizi zorladığı,içine girmemiz ve kendimizi unutup karışmamız gereken bir düzene dahil olmamız gerektiği için kızıyorum,bunca zaman  yalnızca istediklerimi yapıyor olabilirdim.Belki de sevdiğim uğraşlarım için vakit ayırabilir,özellikle zihnimin boş kısımlarını gelecek mücadelesi ile doldurmak zorunda olmayabilirdim.

Farklı yerlerde farklı hayatlar yaşıyoruz,aşmamız gereken ve mücadele etmemiz gereken yığınla şey var.Kabul ediyorum benim mücadelem çok daha çetin ceviz,acımasız ve yalnızlığı seviyor.

Bazen düşünüyorum,yoruldum evet ama beni ayakta tutan şey de bu inancım olabilir mi ?

Kendime inanıyorum,mücadele etmekten vazgeçersem çizginin dışında kalmaktan korkuyorum.Bu yüzden de yoluma olabildiğince devam etmem gerektiğini biliyorum.

Elbette yaşam bir açlık oyunları değil lakin Sineklerin Tanrısındaki çocuklardan ne farkımız var ? Biraz daha mı insanız ? Bence hiç değiliz.