Bir Kadının Yirmidört Saati
"Gösterişli bir tavırla ismini ruh ya da düşünce koyduğumuz,duygu ve acı dediğimiz şeylerin ne kadar zayıf,ne kadar alçak ve ödlek şeyler olduğunu korkuyla hissediyorum:Onlar ki,sınıra vardıklarında da,acılı beyni,azapla kıvranan teni büsbütün yok etme konusunda güçsüzdür.Kan her şeye rağmen damarlarda devinmeye;insan da öylesi anlardan sonra -devrilen bir ağaç gibi ölüp gideceğine- yaşamayı sürdürür."
Stefan Zweig
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder