...
Düşten bir yalnızlık gördümSardı korkular gelecek yıllar
İçecek bir kahvem bile yok
Ha keza halim bile yok
Umut etmek yürek ister
Bende var mı o yürek
Çok istiyorum lütfen!
...
Çok uzak yollardan geldim, denizler yerine dağları sevdim. Heyecanımda, başarımda ve üzüntümde pek insan yoktu yanımda. Fakat öğrendim, irkilerek yoluma devam ettim. Şimdi mutfağıma açılan minik bahçemde pek çok çiçek yetiştiriyorum. Çiçeklerin yanında yalın ayak geziniyorum, bir tek onların yanında özgür hissediyorum. Yaşamak böyle bir şey değil midir zaten? Toprakla bütünleşmek, var olmamak. Hiç olmamak. Ne orada ne de burada.
3 yorum:
kalbine atılan umut tohumlarının yeşermesi dileğiyle :)
Tek dileğim bu,inşallah Momol;)
o umutları yesertmek snn elınde cıklet. bı tane sen warsın,we masumluk durustluk bıkere kaybedılır.yanı kural bıkere bozulur. o yuzden ınsan ne yasarsa yasasın kndnı kaybetmemelı,kndnden tawız wermemelı,durustluğnden fıre werdıtmemelı.cnku hersey bıter,herkes gıder,gerıye sn we pişmnlıklrn yada sn we iikilerın kalır.hoşçkl.f.e.
Yorum Gönder