11 Temmuz 2009 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Çok uzak yollardan geldim, denizler yerine dağları sevdim. Heyecanımda, başarımda ve üzüntümde pek insan yoktu yanımda. Fakat öğrendim, irkilerek yoluma devam ettim. Şimdi mutfağıma açılan minik bahçemde pek çok çiçek yetiştiriyorum. Çiçeklerin yanında yalın ayak geziniyorum, bir tek onların yanında özgür hissediyorum. Yaşamak böyle bir şey değil midir zaten? Toprakla bütünleşmek, var olmamak. Hiç olmamak. Ne orada ne de burada.
8 yorum:
başka ulaşıcak bi yer bulamadığımdan buradan yaziim dedim
baktın mı sonuçlarına...umarım iyidir...
Baktım çok mutluyuuuuuummmm:))))))
çok sevindim gerçekten ;)
kutlarımmm
Teşekkür ederim,hiç beklemiyordum ama gönlüme göre oldu:))
olabiliceğini ve umutla beklemeni söylemiştim sana ;)
Evet,haklı çıktın sanırım,umarım her şey güzel olur.Bu arada benden öğretmen olur değil mi ya?
heheh bişey diyemicem olur herlade, yeterince tanımıyorum ki :P
Tabii,doğru benimki de soru ya mutluluktan saçmalıyorum.Daha belli değil tabi ki ufaktan düşünüyorum işte:)
Yorum Gönder