Kendime

Okullar kapandığından beri üzerimde bir bitkinlik hali söz konusu. Hatta ciddi ciddi kötü bir dönemden geçtim, geçiyorum. İşimden istifa etmem, bedelli askerlik, apar topar başka bir iş bulmam, ev ve semt değişikliğimiz, eşya alıp yerleştirmek derken gerçekten kendimi kaybettim. Değişimler karşısında zorlanan bir yapım var. Uzun vadedeki planlarımın hepsi suya düştü. Hal böyle olunca derin bir yılgınlığa kapıldım. Bu nereye kadar böyle devam edecek derken bu gece bir anda bir şeyleri değiştirmeye karar verdim. 

Ömrümün tamamını özel okullarda çalışarak geçiremeyeceğimi düşünüyorum. Mezun olalı ve mesleğe atılalı beş yıl oldu. Bu çalıştığım üçüncü özel okul olacak. Hep İstanbul'dan gitme hayalleri kuruyorum belki devlete atanmak bunun için güzel bir yol olabilir. Anadolu'ya, az insanlı küçük yerlere gitmek istiyorum. Kendime bir plan program yaparak bu seneyi sınava hazırlanmakla geçirmeye karar verdim. Sınava hazırlık kitapları sipariş ettim. 

İki aydır ara verdiğim edebiyat ve okuma macerama kaldığım yerden devam ediyorum. Bu yılı Rus klasikleri yılı ilan ediyorum. Rus klasiklerinin pek çoğunu okumuş olsam da yeni baştan bir maceraya atılmak istedim. Dostoyevski'nin "Cinler" adlı yapıtı ilk eserim olacak. 

Bunun dışında artık doktora çalışmalarına başlasam iyi olacak. Bununla ilgili bir atılım yapmanın vakti geldi. Biraz daha zaman geçsin, okullar açılsın ve ne kadar yoğun olacağımı planlayayım, gecikmeden çalışmalara başlamak istiyorum. 

Ufak tefek başka planlar da var, bunları not defterime kaydetmek yerine buraya kaydetmek istedim. Açıp bakacağım, bu senenin hedefleri neler diye. 

Yılgınlıktan çıkışıma bir manifesto olsun bu yazı. Kenarlarda, dipte kalmış olan hayat sevincimi güneş ışığına çıkarmak istiyorum. O zaman benim için serüven başlasın!