"Alakamızı uyandıran bir kimseyi, bizce meçhul ve meçhullüğü derecesinde cazibeli bir hayatın unsurlarına karışmış sanmak ve hayata ancak onun sevgisiyle girebileceğimizi düşünmek bir aşk başlangıcından başka neyi ifade eder?"
Marcel Proust
skip to main |
skip to sidebar
Çok uzak yollardan geldim, denizler yerine dağları sevdim. Heyecanımda, başarımda ve üzüntümde pek insan yoktu yanımda. Fakat öğrendim, irkilerek yoluma devam ettim. Şimdi mutfağıma açılan minik bahçemde pek çok çiçek yetiştiriyorum. Çiçeklerin yanında yalın ayak geziniyorum, bir tek onların yanında özgür hissediyorum. Yaşamak böyle bir şey değil midir zaten? Toprakla bütünleşmek, var olmamak. Hiç olmamak. Ne orada ne de burada.
- Beyaz Çiklet
- O çiğnenmiş bir çiklet. Belki de paketi hiç açılmasaydı daha iyi olurdu. Kim bilir?
"Hastalığımız bile aynı, nefes alamıyoruz."
Hayat Var
Beyaz Çiklet Çiğneyenler
Bir mektubumu buldum anıların arasında: "Sev bu çocuğu, insan olmanın ıstırabını yaşıyor" diyordu.
Nezihe Meriç
Günce Deposu
-
▼
2014
(138)
-
▼
Aralık
(18)
- Riff Cohen - Que Du Bonheur
- Saçları Kazımak Hayatı Kazımak
- Proust
- Eski Roma
- İlk Bilimsel Makalem
- Kafamda Bir Tuhaflık
- Anna Rossinelli
- Eskişehir Yolları
- Yolda'dan Yeni Albüm
- Pushing Daisies
- Biz ki
- When I Find Love Again
- Lal-i Gül Boğaz'ın Yakutu
- Sürüngenimsi Yaratıklar UFO'lar Uzaylılar ve Yeral...
- Erken Biten Psikolog Maceram
- Tuğyan
- Paris'te Son Osmanlılar: Mediha Sultan ve Damat Ferit
- Çocuklarla Dertleşmek
-
▼
Aralık
(18)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder