Kırmızı Düşünceler
Üzülüyorum ben,bu ülkede yaşadığım için.Beti benzi atmış bir yüreğin kirlenmesi,içi dışı karpuz kabuğu,nane yeşili bir cahillik bu.Ne desem,ne yakıştırsam zatımın tasvirlerine,elim ayağım dolandı.Bir insan olmak nasıl bu kadar kolay olabilir,nasıl bu kadar kolay hazmedebiliriz ölümü,ölü olmayı.
Hayret makamından kürdi hicazkar bir şarkı söylesim var,ağıt yakasım var dağlara beni de içine alsınlar diye.Koklayasım var yaylaların binbir renk iklimini,kilidi kırasım var insan kardeşim,hep birlikte uzak duralım diyesim var,bizi sevenlerin yanına göçelim,pılımızı pırtımızı toplayalım diyesim var.
Güç bela yaşıyoruz zaten,afaki durumlarda çabuk galeyana geliyoruz belki de bu yüzden şaşırıyoruz,soruyoruz kaptanımıza devamlı puslu kıtalar nerede,neresi oralar ? Güneş doğmaz mı hiç ? Oysa insandık biz,insan olmak istedik biraz daha güneşi görebilme umudu ile.
Üzgünüm ben,çok üzgünüm.
Oysa her şey normal gibiydi,hala Noel Baba vardı,kırmızı donlar vardı sokaklarda bugün,gülen insanlar vardı.Bense düşüncelerdeydim,kırmızı düşüncelerde.
İnsan mıydık biz oysa ?
2 yorum:
gerçekten çok kötü şeyler olmakta,olmaya da devam edicek gibi..artık akşam haberlerini izlemeye korkuyorum,bi hafta bakmasam binlercesi birikiyor dünyada,burda,her yerde.. Duyarsız mıyız? Fazla mı duyarlıyız? Ne yapmalıyız hiç bilmiyorum..tek yapabilecegimiz dua etmek sanırım;masum insanlar,çocuklar daha çok acı çekmesin diye,azalmasınlar diye:(
Dr.eamer ;)
Duyarsız değiliz de bazılarımız,sadece ayağa kalkmaktan,hesap sormaktan ve bize verilen hakları sorgulamaktan çekiniyoruz gibi.Sözlerimizi,davranışlarımızı eyleme dökmekten korkunca da,duyarsızlaşma durumu başlıyor.Ne zaman ayağa kalkıp hesap sorarız bilmiyorum ama bence vakit geç olmadan bir düşünmek lazım bu "eylem" işini.
Yorum Gönder