Mezun Oldum Gidiyorum

Daha dün gibi aklımda okulumun kapısından içeri heyecanla girişim ve kayıt oluşum.Bir de kazanmış olarak girmek ve kazananlar listesinden adınızı görmek daha büyük bir gurur kaynağıydı.Şimdi dört yılımı doldurmuş olarak gidiyorum okulumdan.Her duyguyu acımasızca yaşadığım ve günümün büyük bir çoğunluğunu hatta hayatımın merkezini oluşturan bu kaynağı bırakıyorum yerinde.Dün gece büyük bir heyecan yaşadık bu vesile ile.Mezuniyet gecemiz vardı.Okulumuzun hemen üst tarafındaki polis okulunun gösteri salonunda oldu mezuniyetimiz.Önce keplerimizi ve cüppelerimizi giydik ve bulduğumuz bütün hocalarımızla,arkadaşlarımızla fotoğraf çektirdik.Heyecanla sahnede yerimizi aldığımızda ise bambaşka bir gurur vardı.Arkada slaytta bizim resimlerimiz geçerken de kendimi bir ajanstaymış gibi hissettim.Spor bir kıyafetle takım elbiseye kaçmadan-ki asla-siyah bir kot,kırmızı bir gömlek ve yine siyah beyaz bir conserve:)

Her taraf cıvıl cıvıldı.Okulumuz müzik grubu şarkılarını çaldı ve biz anca ayakta dikilip beklemek durumunda kaldık ama yine de her şey çok güzeldi.Sonra okul dereceleri açıklandı.Okul birincimiz provalara gelmedi ama geceye geldi.Sanırım ders çalıştığı için provaları kaçırmış.Okul ikincisi ise bizim sınıfımızdan benim en yakın arkadaşlarımdan birisi çıktı ki bekliyorduk çok sevindim.Ben de ilk on hayal ettim ama olmadı sanırım kıl payı kaçırdım ama canım sağ olsun.Mezun oldum ya sonuçta,şimdi bir de sınavı kazanayım o bana yeter.En son kep attık ve ortalık bayram yerine dönüştü.Küsler barıştı-sanırım barıştık- deli dolu eğlendik,arkadaşlarımızın velileri ile tanıştık.Minik Sena ile tanıştım ve hala aklımda onun o güzel yüzü tombul yanakları…Bu arada teyzemden de bir ellilik aldım canım teyzem benim ama hemen anneme naklettim parayı kıyamam ki!En son Atilla Hocanın arabasına atladık ve hocalarımızın bizim için hazırladığı gece partisine eğlenmeye yol aldık.Herkes oynadı ama ben oynamadım yine.Çok ısrar ettiler ama ne bileyim sevmiyorum işte.Sonra evlere döndük tabi.Sonunda hüzün vardı.Manga’nın dediği gibi;

Bir hüzün şehir ayırdı bizi

Ve bu son olmayacak

Göz yaşı ile besledi

Her aşk ölümü tadacak.

Şimdi;yarın karnemi alacağım ve Pazar günü sınava.Ya nasip diyorum Allah’ım:)