Tüm kargaşanın ortasında, İstanbul'un tanık olamayacağı kadar gizli saklı bir yerde, yıllar yıllar evvel rastlanan biri. Bir muamma, bir bilmece, münferit bir durumun içinde hayli hayali birkaç sözcük, düşlerin yakasında fiyonklu çiçekler.
Belkilerden cesarete uzanan adım adım bir yol, çoğu zaman akla gelen lakin dillendirilemeyen. Sebebi sonucu bilinemeyen, öylesine de denilemeyen, içeride bir yerde bir şeyler.
Emin olunmayınca yol alınmıyor, emek ister sözü de yalan. Bir iş değil nihayetinde, telveli bir türk kahvesi kadar koyu. Döner mi dönmez mi bilinmez, lakin bir yerde hep orada varmış gibi. Nefes alıyormuş, sıcacık yorganına sarılmış uyuyormuş, sabahları demli çay içiyormuş gibi.
3 yorum:
Ümit insanın katili. Ümidini öldürmezse yaşamadan ölüyor insan.
emek isteyişi de yalan.
aysan ;)
Çok teşekkür ederim, bir şeyler karalayıverdim :)
Kim Bilir ;)
Ümit, umut, istenç, diren ve tüm bu minvaldeki kelimeler; hayatımızın odak noktası sanırım.
burcu ;)
Kesinlikle doğru, emekle de olmuyor.
Yorum Gönder