Bir Zamanlar

Çocukluk günlerim aklıma geldi.

Minik önlüğümü giyip tek başıma okula gittiğim günler.Akşam evimizin bahçesinde annemin gelmesini beklerdim.Yaz akşamları iş dönüşü dondurma,kış akşamları ise çikolata alırdı.İstisnasız her akşam.

Her pazar şehir merkezine giderdik.

Hamburger yerdim,sonra şehri gezer fotoğraf çekerdik annemle.

Patenlerimi de alırdık,elimden tutardı annem paten kayardım ben de.

O zamanlar daha çok çocuktum misal,minik ellerim minik ayaklarım vardı.

Kocaman oldum şimdi,bir döneme daha başladık.Mezuniyetim var bu yaz.

Hayat beni nereye sürükler,neler yaparım bilmiyorum.

Fakat yine annemle huzur dolu,sakin bir dünya istiyorum.

Hala eve döndüğümde bana renkli şekerler,çikolatalar alan bir annem var yüzünde kocaman bir tebessüm ile.

Hayatta sizi çok az insan sevsin hiç önemi yok,yeter ki tam sevsin.