13 Aralık 2012 Perşembe

Hüzünlü Sabah

Sabahın onunda kalkıp hiçbir sebep yokken hüngür hüngür ağlayabilen bir insanım.
Neden ağladığıma dair hiçbir fikrim yok.Bir anda gözümün önüne kimsesiz çocuklar geliyor,hatırlıyorum.Mücadele edemeyen insanları düşünüyorum,sorguluyorum.Hayatın bazıları için çok zor olduğunu görüyorum.Yaşıyorum.

Acımasız insanlar olduk.Böyle olmamalı.
Dayanışma yok.

Öyle.Ne yazsam da bilemedim.Çok çok ağladım sadece.

Hiç yorum yok: