18 Kasım 2011 Cuma


Sığ


Benden habersiz ne çok şey dönüyor sanki etrafımda,dünyanın ekseni etrafında.Bir çizgi gibi hayatım,hep en doğru yere ulaşmaya çalıştığım.Çizgisel hızı gibiyim dünyanın,hayatım hep ekvatorun orta yerinde.

Küçüklüğümden beri her şeyin düzenli bir şekilde işlemesine alışmışım,hayatımdaki en ufak değişikliğe tahammül etmekte zorlanıyorum.Evet popomla koca bir şehir devirip,daha kocaman bir şehire intikal ettim.Cesaretime hayranım.Ama doğruluk mu cesaret mi deseler elbette doğruluk derim.

Bazen sınav anında dönüp arkadaşlarıma bakıyorum,hepsi harıl harıl biraz daha yazma derdinde,bir endişe içinde.Öleceğimizi bile bile bu kadar uğraşmak niye ?

Kendimi tarif etmekte zorlanıyorum bazen.Kuzenimle sabaha karşı odamda yaptığımız sohbetlerin birinde sordum.Sence ben nasıl bir insanım dedim ? Bana derinsin dedi,dünyanın içinden daha derin.

Derin olmak istemiyorum,sığ kalmak istiyorum.Kıyılarda yaşamak istiyorum.

3 yorum:

özgür dedi ki...

Alışkanlık mı yaptım bilmiyorum ama hangi yazını okusam ya da okumaya niyetlensem bir şarkı dinler oldum üstüne. Ve evet bu yazıda da "Sigur Ros - Gong" dinlerken okundu. Nasıl bir bağlantı kurum bilmiyorum ama sanki daha serin ve daha yumuşak gelir herşey. Dediğin gibi bir denizin kıyısı kadar açık ve net.

Haplo dedi ki...

hayatım nekadar hızlanırsa kendimi okadar ekvatora yakın hissediyorum, hız en yüksek.. fırlatılmaya hazır bir roketin faydalı yük bölümündeyim sanki..bir sürü yörünge seçeneğim var.. bazen o kadar yavaşlıyor, hiç bir yenilik yokmuş gibi geliyor.. kutuplardaki gibi soğuklaşıyorum.. hani fırlatsalar kutupsal yörüngeden başka seçeneğim yokmuş gibi.. evet belki derinsin, ama koca bir evren var.. nekadar derin deseler de o evrenin yanında yine de sığ kalıyorsun, kalıyoruz.. göreceli bir kavram :)

ve şöyle düşün, hepimiz öleceğiz.. niye bukadar çabalıyoruz demişsin, acaba çabalamasan, biraz da olsa hırs yapmasan ve ölsen ardından.. amaçlarına ulaşmak için çabalamadan öldün diye üzülmez misin? ya da ya elimden geleni yaptım ama varacağım yere ulaşamadan hayatım son buldu. ama yine de elimden gelenin en iyisini yaptım diye düşünerek rahatlamaz mısın?

Beyaz Çiklet dedi ki...

Özgür ;)

Şu an inanamıyorum,yorumunu okurken şarkıyı açıp dinledim ki hala dinliyorum çok beğendim gerçekten.Uzun zamandır böyle bir şarkı dinlememiştim.Bana tarzı " Kings Of Convenience'i " hatırlattı (=

Haplo ;)

Haklısın elbette,elimizden gelenin en iyisini yapmak gayet önemli.Ama üzerimize düşen sorumluluklar ya da toplum tarafından yapmak istediklerimizi yapmasak,çimenlerin üzerine uzanıp kollarımızı açıp güneşin doğuşunu izlesek mesela.Sanırım kastım buydu,böyle yaşayabilsem çok mutlu olurdum.
Görevleri sevmiyorum sanırım,çizgisel hızımız ekvatorda artsın yine ama bana da müsade edilsin derinlerde yaşayayım (=