Meczup

Tren yolculukları,hayatımın bir ray üzerinde ilerlemesi gibi güven verici.Ama öznesi olmam gerekirken sanki yüklem görevi üstleniyorum hayatımda.Benlik kayması ya da bellek yitimi değil,sadece kendine güven eksikliği bu.Farkında olmak ama değişim için çabalamamak bu bendeki.

Materyal tasarlayıp duruyorum bir dersimiz için." İletişim Bulutları " koydum adını materyalimin.Bulutlarım var benim.İleride bulutları öğreteceğim çocuklara.Onlarla konuşun diyeceğim,doğunun sıcağını ve sılanın gücünü,tiz feryatların en sadesini haykırmaktan korkmayın diyeceğim,yer açın kendinize gökyüzünde.

Birçok tiyatro izliyorum lakin " Arzunun Onda Dokuzu " bir başkaydı.Bunalım hali içimize işlemiş,gasp etmiş durumda bizi.Hayatın ritmine nasıl atabilir insan tüm bunlar yaşanırken kendini ?

Hayır yok,güvenmiyorum ben dünyaya.Bir Bedevi kadının aşkı ne kadar gerçekse,bir o kadar sahte olduğunu düşünüyorum altımızdaki toprakların.Yoksa hiç belaltı vurmadı mı hayat size ?

Güvenemiyorum yaşamaya böyle bir dünyada,benim de tarihimi yok etmelerinden korkuyorum.Ben mi,bense bir meczup,adaşım Can Bonomo diyor ki ;

En ileri durma meczup seni de üzerler
Kimileri var ki meczup derini yüzerler
Kafana da takma meczup yoluna bakarlar
Hiç oralı olma meczup seni de yakarlar