Bugüne Dek Yaşadığın Her Acıya Benimle Ağla : Rembetiko


Limon pazarında küçük bi kız.Taverna arkası,Rembetiko eşliğinde açtı gözlerini dünyaya.Ağlamadı,hep donuk donuk baktı hayata.Tıpkı aynada kendine baktığı gibi.İçinden geldi müzik onun,savaştı,aslında kendi hayallerini yaşamak istedi.Dramdı hayatı ya da komedi,tıpkı rembetler gibi.Gitti geri gelemedi.İzmir'i sevdi.Yunan'dı ama buralardan bi yerlerden.

Öyle bi yerden vurdu ki Rembetiko adlı film beni.Sanırım ömrüm boyunca filmin müziklerini dinliycem ve şu sahne aklımdan asla çıkmayacak.

-Ben çok utangacım Yorgos.Hem sesimin güzel olduğunu nereden bileceğim ?
-Ne sesi ? Kederli misin ? Üzüntün var mı ? Tek ihtiyacın olan bu.

Öyle künyesinden bahsetmeyeceğim filmin,daha çok bünyesi ve bünyede bıraktığı etki önemli.Hayatın kendisi esastır,acı olan gerçektir ve gerçek olan,acı içinde yaşadığınız hayattır.Gerisi palavra,tıpkı sizin olmadığınız yerde yaşanan mutluluklar gibi.

Marika söylüyor filmde,bu sese bu müziğe dokunabilmek için anca kafaya tetiği çekmek gerekir.

" Yanıyorum,yanıyorum ateşe daha fazla yağ dök
Boğuluyorum boğuluyorum beni derin denizlere at "

Şarkının adı ise : Kaigomai

Hala gülebiliyor etrafta oysa.