Yollara düşür beni
Dönmem geri
Tertemiz nefes gibi
İçine çek beni
Sanki hiç kaybolmayan
Bi takıntı gibi
...
Aydilge/Takıntı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Çok uzak yollardan geldim, denizler yerine dağları sevdim. Heyecanımda, başarımda ve üzüntümde pek insan yoktu yanımda. Fakat öğrendim, irkilerek yoluma devam ettim. Şimdi mutfağıma açılan minik bahçemde pek çok çiçek yetiştiriyorum. Çiçeklerin yanında yalın ayak geziniyorum, bir tek onların yanında özgür hissediyorum. Yaşamak böyle bir şey değil midir zaten? Toprakla bütünleşmek, var olmamak. Hiç olmamak. Ne orada ne de burada.
- Beyaz Çiklet
- O çiğnenmiş bir çiklet. Belki de paketi hiç açılmasaydı daha iyi olurdu. Kim bilir?
"Hastalığımız bile aynı, nefes alamıyoruz."
Hayat Var
Beyaz Çiklet Çiğneyenler
Bir mektubumu buldum anıların arasında: "Sev bu çocuğu, insan olmanın ıstırabını yaşıyor" diyordu.
Nezihe Meriç
3 yorum:
İşte sana aşık olacak kişi aynı olmalı sen gibi...Biraz deli-dolu, biraz uçuk biraz kaçık ama sevimli...
ck sey ıstıosun cıklet,bnden solemesı:) fry.
Sufi ;)
Bence de öyle olmalı,kesinlikle :))
Feray :)
Bence vardır öyle birileri ben beklerim olsun :P
Yorum Gönder