18 Kasım 2019 Pazartesi

Gönül İşleri

Birkaç yıl önce, tam olarak 5 yıl önce 5 yıllık ilişkimin bitiminden hemen sonra birini tanımıştım. Ayrılığın üzüntüsü içerisindeydim, iyi değildim ve ayakta kalmaya çabalıyordum. Bunun yanında aile hayatımızı sarsan kötü durumlar mevcuttu, her şey üst üste gelmişti. Onu tanıdığımda çok sevmiştim, sanıyorum o zaman o da beni sevmişti. Bir araya gelip güzel bir adım atmaya karar vermiştik, ben elime yüzüme bulaştırdım. Yapamadım, ayrılığın verdiği hüzünle başa çıkamazken yeni bir birlikteliğe adım atmanın hata olduğunu düşündüm, sağlıklı gelmedi bana. Ve ona da haksızlık edeceğimi düşündüğüm için yollarımızı ayırdık ama arkadaş kaldık. Bir müddet konuştuk, sonra konuşmalarımız kesikleşti, bazen uzun süreli olarak koptu. Hayatta pek pişman olmuşluğum yoktur, ama bu durumdan pişman oldum. Yıllarca bunu içimde evirip çevirip yakın zamanda internetteki bir adresten ona ulaştım. Geri dönüş yaptı ve bir kez daha buluştuk. Aradan geçen yıllar bizi değiştirmişti tabii, dertleştik. Sanki bir adım atmaya, yıllar sonra yeniden denemeye hazırdım. Öyle hissettim. Bu sefer de o kendini hazır hissetmedi, içinde yeniden bir şeyler devinmedi. Böylece yarım kalan bir hikayeye yıllar sonra son verdik. 

Yıllarca karşıma güzel insanlar çıktı, hiçbiri için kötü diyemem. Ama olmadı, yapamadım. İçime döndüğüm ve hayat mücadelesine karıştığım yıllarda biri ile bir hayatı paylaşmak fikri beni çok korkuttu. Bir adım attıktan sonra işler ciddiye binince kendimi hep geri çektim, hep aynı kaygı ile boğuştum. Belki de karşılaştığım güzel insanları da bir bir kaybettim. 

4 yorum:

Sevdiğim Günlük dedi ki...

Birlikte bir yola adım atabilmek bile o kalbin biraz da olsa hareketlendiğini gösterir bence. Sonu nereye varır kimse bilemez tabi ama tüm güzellikler sizinle olsun dilerim ❤

Satır Arası dedi ki...

Merhaba.
Hayırlı olsun yeni yol, yeni birliktelik...
İyi haberlerinizi bekliyoruz. Selamlar sevgiler :)

Kim Bilir dedi ki...

"Yarım kalan hiķâyeyi yıllar sonra sonlandırmak" o kadar etkiledi ki beni anlatamam. Yarım kalmış her şey insana ömür boyu yük oluyor. Yarım kalmış aşk, yarım kalmış kavga, yarım kalmış bir tartışma, hatta bir söz bile. Hiçbir şeyi yarım bırakıp hayatına ağırlık katmamalı insan. Birine öfkeliyse içinden geçenleri söylemeli, kavgaysa bitirmeden bırakmamalı. Bunu senin hikâyenle tam da şu an çok iyi anladım.

Beyaz Çiklet dedi ki...

Sevdiğim Günlük,

Çok teşekkür ederim güzel dilekleriniz için, umuyorum güzel bir hikaye olur :)

Satır Arası,

Çok teşekkür ederim, sevgiler :)

Kim Bilir,

Çok haklısın, bu belki de benim de yeniden keşfetmem gereken bir şeydi. Yıllar sonra cesaret edebildim, lakin hikaye de böylece bitmiş oldu. Hayat çok tuhaf gerçekten, bizler ondan da tuhafız.