Her Şeye Rağmen

Bugün hastanede kaldığımız odanın karşısına yeni bir hasta geldi.Yanında bir de kızı vardı, refakatçi.Suriye'deki savaştan kaçmışlar,oğlunun biri kaybolmuş bir diğeri de savaş sırasında hayatını kaybetmiş.Kızının çocukları yani torunları ise Suriye'de kalmışlar.Getirememişler buraya.Teyze üzgüntüsünden çok ağır bir rahatsızlık geçirmiş.Yüzlerinden hüzün okunuyordu.Çok iyi,kalbi temiz pırıl pırıl insanlar.

Bazılarımız hayatlarını eğlence,sefa,tatil ve huzurla geçirirken bazılarımız ise derin yaralarla sarsılıyor.Sürüklenip duruyor oradan oraya.Bu kendi hayatımız için de böyle.Adaletin bir taşın arkasına saklandığını ve bir türlü günyüzüne çıkmadığını düşünüyorum bazen.Bütün bu kötülüklere karşı ayakta durmaya çabalıyoruz.Bizim de çabamız hayatta kalmaya yönelik,sürekli savaşmaya ve mücadele etmeye...

Tüm bunlara rağmen isyan etmiyorum,isyan etmeyeceğim.Her şeye rağmen şükürler olsun.Her şeye rağmen yüzlerce,binlerce kez şükürler olsun.