Bahçedeki Kurbağa
Bir yanda memleketin hali için canım sıkılırken bir yanda da üst üste girdiğim sınavlar beni tükettiği için sıkkın canım.Tüm bu hengamede güzel şeyler olmadı değil.Evren,kedilere olan sevgimi biliyor,eve döndüğüm gün bahçemizde bir kedi doğum yapmış.Bir sarman ve kardeşi kömür karası.Yavruları bulduğumuzda anneleri yoktu yanlarında.Uzunca bir müddet onları korumaya aldık ve annelerinin gelmesini bekledik.Sonra annesi geldi ve yavrularını aldı.
Yeni konuğumuz ise bir kurbağa.Bizim bahçeye nereden düştüğü meçhul.Etrafımızda onca bahçeli ev varken neden bizim bahçe işte orası da meçhul.Bir kara kurbağası kendisi.Yeşilli sarılı,iri gözlü.İsim de bulduk ona.Vasfi.
Neden bizim bahçe diye sorarken bir cevap buldu içimdeki mistik hazine.Belki de dedim kendi kendime,senin kısmetin bu kurbağa.Tek yapman gereken inanmak.
Her gün bu acımasız dünyaya nasıl tahammül edebiliyorum diye düşünürken,bir kara kurbağası çaldı gönlümü.Uğur getir bana olur mu ? Hem bana hem de bu ülkede yaşayan iyi insanlara.Kötülere de siğil falan at işte.