15 Ağustos 2012 Çarşamba

Muhtemel Şeyler

Geçen gün annemle konuştuk iftardan sonra bir demlik çay eşliğinde.Ben anlattım o dinledi.
Dedim ki bir yerde bir şeyde sorun var.Sanki zihnimin içindeki parçaları tamamlamakta güçlük çekiyorum.Kayıp bir parça var fakat nerede olduğunu bilmiyorum.Bulamayınca da öfkelenmek yerine kendi içime çekiliyor,dalgınlaşıyorum.

Esasen halimden memnunum.Kendime değer veriyorum.Herkes kendini sever.Ben değer veriyorum ruhuma ve bedenime.

Parmağını bir kez daha doğrulttuğunda
Eski sevgi olmayacak yerimde
Eski düşler,eski anılar
Hepsinin önüne birer tane yakışıksız sıfat,bilcümle

Ama inanıyorum bir şeylere.Tutunmak için inanmak gerekiyor.
Bu dünyada yaşama sebebimizi anlayana kadar böyle devam edecek sanırım bu durum.

Karşılıklı isteşeceğiz ama kazanan olmayacak.

Ve tekrar parmağını doğrulttuğunda
Muhtemelen ben bu dünyada olmayacağım
Olmayacağız.

Hiç yorum yok: