Anahtar Sözcük

Sınavlar var bu aralar,canım sıkkın.Uludere ve kürtaj konusu daha da canımı sıkıyor.Bedenlerimiz abluka 

altında,'erkek' devletinin anatomisi hiç değişmiyor.Ha toplumsal meselelerde ha kadın'sal belirleyicilikte.

Radyo programlarını takip ediyorum şu sıralar,geçen gece Melis Danişmend vardı mesela.Sanırım Ekim ayı gibi yeni albümü geliyormuş,"Anahtar Sözcük" isimli şarkısı ise sadece martılarla dolu güzel bir şarkı.İçten bir ses.

İnsanoğlu ne kadar çirkef bir şeysin sen öyle,kişilik sahibi olmak bu dünyanın en zor şeyi olmamalı fakat öyle.Üzülüyorum.

"Binlerce sözcük var içimde,

Çıkmak için hepsi sırada,

Hangi birine öncelik versem,bilmem."

Eurovision 2012

Birkaç tane favori şarkım vardı fakat çoğu finale kalamadı.İsviçre ve Slovakya için üzüldüm çünkü finale çıkmaları için oy da atmıştım olmadı,Broggini kardeşleri ve Max Jason Mai'yi finale çıkaramadık.

Tek büyük favorim Nina Zilli yani İtalya.Bosna Hersek ve İzlanda da beğendiğim şarkılara sahip ülkeler.

Gözümüz Eurovision 2012 gecesinde.

Yol Yorgunu

Yirmilik dişlerimden birine elveda dedim,sancılı bir süreçti.Hala ağrımaktalar haliyle,ağrı kesicilerle idare ediyorum malum okula da gitmem lazım.Finallere de az kaldı,sıkıntı valla.Kalan iki tanesine de Haziran ayında elveda diyicem.Maşallah bir büyük ki bu diş,şaştım kaldım.Neyse hatırlamak istemiyorum o acıyı.

Yeni bir grupla tanıştım.Ankaralı bir grup.Son Dört.

Albümlerinin adı ise " Yol Yorgunu "

En sevdiğim şarkıları ise Melis Danişmend ve Teneke'den Caner Karamukluoğlu'nun da yorumları ile güzelleşen " Bu Hikaye Bitti " adlı şarkı.

 "Ben burda yukarda seni gözledim durdum,

Ellerimden düştün ya,zamanı unuttum.."

Riff Cohen

Seneye üniversite son sınıf.Zor bir yıl,kamu personeli sınavı hazırlığı.Onca mezun arasından atanma derdi.Dershane kaydı.

Bunlar şimdiki sıkıntılarım arasında değil,zira sınavlarım ve projelerim var.

Bu aralar beni heyecanlandıran güzel olay ise staj okulumuzun belli olması.Altuniza'de de bir ilköğretim okulunun stajyer öğretmeni oldum.Seneye ders anlatmaca,ders dinlemece falan.

Tek derdim takım giymek istememek ama içimde yine de bir heyecan var.

Heyecanımı arttıran gelişmelerden biri de birkaç gündür dinlediğim iki güzel şarkı."Kedi'nin" blogunda gördüğüm ve dinlediğim sonra da mest olduğum şey.İsmi Riff Cohen.

Hakkında pek bir şey bulamadım lakin iki güzel şarkısı var : "J'aime" ve "A Paris"

Kendine has,tatlı bir hali var.Dinlediğimden beri oram buram oynuyor.

Durduramıyorum.

Hep Böyle

Yaşamın damarlarımdan akmadığı çok açık,hep bir geri çekilme ve hep bir sessizlik hali.Anlamlandırmanın yeni adı,durup yerinde seyretme hali.Bir felsefeci eğilimi.

Adaları gezdim ben,çok beğendim.Huzur buldum,büyüklerinde değil de en küçüklerinde.Rüzgara karşı bir saat vapur keyfi,berrak sular.

Çay içiyorum bir zaman,hep içten gelen sesleri dinlemece.Buhran dönemi değil elbet,yaz hali de değil sanki.Hep bir yorulmuşluk havası.

Oysa güzel bi konağın bahçesinde oturup kahvaltı etmek vardı hayallerimde,eskilerde yaşamak.Kocaman bahçeli bir evde,bahar vakti.

Yaşam soluksuz bırakıyor insanı,adreanalini yüzünden değil.Kuru bir tadı var,kekremsi.

Hep böyle.

Berrak Su
 

Esmerleştim 1 Mayıs'ta.

Regina "Bistra Voda" adlı şarkılarında söylüyor :

Doğur beni Mayıs'ta bir şafak vakti,

Yıka beni berrak suda.

En sevdiğim şarkıdır,Boşnakçadır.2009 Eurovision'da tanıştığımdır,favori şarkım idi.Hala da öyle.

Bana acılardan sonra yaşanmış zaferi anlatıyor adeta.

Spinoza ile ilgileniyorum bu aralar sonra Epikür var.Ataraxia'ya ulaşmaya çalışmıyorum elbette,mümkün değil.Sadece ahulu zihnimi biraz daha benlik bir duruma getirmeye çalışıyorum,çoğu zaman zihnim benden uzaklarda çünkü.

Bir Mayıs vakti.

Hüzünleniyorum her şeyime,yaşadığım için ve yemek yediğim için kızıyorum kendime.

Sonra hep Bistra Voda'yi dinliyorum.

Bana bir yerlerde hayat olduğunu söylüyor.