Ve Ben İnandığım Yoldayım

Bi çok macera yarışmasına başvurdum türlü türlü kanallarda.Artık çok para kazanmak mı yoksa kendimi gösterip ekranda kıçı kırık bi projede belki yer alırım kaygısıyla popüler olmaya çalışmak mı amacım bilemiyorum.Ama kati fikrim para kazanmak olsa gerek.Bilgi veya zeka para kazanmak konusunda amaç değil bence fakat önemli bi araç.Hayata bi kere geliyorum,neden iyi yaşamayayım ki sorusunu soruyorum kendime uzunca bi göz kırpıştan sonra.Gerçekten öyle,bi kez doğuyoruz ve bi kez doğmuşken neden iyi paralar kazanıp iyi yaşamayalım ki.Bence yeryüzündeki her insan evladı kaliteli yaşamı hak ediyor.Para kazanmak amaç oldu bende.Eğer ailenizin durumu çok üst seviyelerde değilse hayata o ufacık pembe gözlüklerden daha da toz pembemsi bi kıvançla bakamıyorsunuz.Para kazanmak ve para sahibi olmak oluyur direkt amacınız.Benim de amacım bu.Bazen çok bencil olduğumu düşünüyorum.Amaç para kazanmaksa kimseyi tanımayacak kadar bencil olabilirim sanırım.Kendimi tanıyorum az çok.Henüz on dokuz yaşına daha girmemiş bi genç olarak bunları düşünmem ne acı.Ya da acı olan öğretmen atamaları,iş bulma,atanma vesaire vesaire kaygısı..

Ben küçüktüm

Babam rüzgara kızar küfür ederdi

O sinirle bile annemi asla üzmeyeceğine dair yeminler ederdi.

Annem üzüldü,

Babam ise asla aşk üzerine şarkılar söylemeyeceğine yemin etti.

Güzel günler de var hayatta.Bugün yine annemle birlikte film izledik bahçemizde.Küs olduğumuz yan komşumuzu delirtmek için ben bilgisayarımın hapörlörlerini taktım müzik çalara ve gümbür gümbür güldük eğlendik.Çok fenayız ana oğul.Ha bi ara annem çoşup "Sabahlar olmasın,Allah!" dedi,işte o zaman koptuk ikimiz de.Müzeyyen teyzem çiçek verdi bize bir sürü.Bahçemize tekrardan renk geldi.Güzel çiçeklerimiz oldu.Duvardan sarkan çiçeğin adını "Mine" koyduk.

Bi gün biri bana seslenecek.Elimden tut diyecek ve beni alıp gidecek.Sadece yeşil olacak gittiğimiz yer.Yeşilin en derini.İçine indikçe suyu akacak böyle yeşilin.Ben de susup dua edeceğim Allah'a içimden.Uyandığımda gidecek biliyorum.Bunların hepsinin bi rüya olduğuna inanmak zorunda olucam.Ama lütfen,eğer bi gün gideceksen,tüm bunların rüya olmadığına dair bi kanıt bırak ortada.Mutlu olurum.

Her geçen gün ömrümüzü tüketiyoruz.Bense ne zamandır farkındayım.Sevdiklerimle ve en çok annemle vakit geçirmeye bakıyorum.Kimseyi kırmıyorum artık.Giderek ihtiraslarımdan arınıyorum.Beni mutlu edecek tarafları seviyorum.Seçimimi onlardan yana yapıyorum.Yaptıklarımız bu dünyada kalıcı.Bizse göçücü.O yüzden hırsla kazık atmanın,kin gütmenin ve kalp kırmanın bi manası yok.Üstün görmüyorum kendimi,kimseyi.Eğer hayat hakkındaki kararları kendi başıma almaz da başkalarına danışırsam daha sonra seçim şansım olmaz zaten.Bu yüzden tüm insanların tek başlarına olmaları gerektiğine inanıyorum.Yani herkes aslında sonunda sahnenin ortasında tek kalıyor.Doğarken teksek,ölürken de tekiz.Bi tabuta iki ölü sığmadığı gibi.

Zaman ne çabuk geçiyor.Eskiden bu tarz cümleler kuramazdım.Müzikal bi dans eşliğinde kafamda binbir hayaletle ve içimdeki gudubet sesle,neticeyi aktarıverdim şuracığa.Daha nice küçük mutluluğa...