İftara misafir gelmesin rica ediyorum…Niye herkes kendi evinde yemek yemez ki anlayamıyorum,ben başkası varken evde,aynı sofrada rahat olamıyorum ve istediğim gibi yemek yiyemiyorum..Sonra dışarıdan tüm alınacakları almak zorunda kalıyorum,pide,süt,tatlı v.s.Hem yürümeyi de sevmiyorum ki,herkes otursun evinde…Hadi yemek faslı geçti de arkasından bir de oturma faslı başlıyor.Odama çıksam ayıp olacak annem kızacak.Yanlarında otursam sıkılıyorum,konuşmak ve muhabbet etmek istemiyorum.Saçma sapan gülmek zorunda kalıyorum,kendimi kasıyorum ve yapmacık oluyorum mecburen.İnsanın en rahat yeri evi,asla evimi,odamı değişmem hiçbir şeye.Ben rahat olamadıktan sonra anlamı ne bunun anlamadım.Bence eskilerin uydurması.Kalabalık aileler her gün masa donatmaktan bıktıkları ve bütçeye zarar verdikleri için böyle bir yolu tercih etmişler.Ya,iftarını her akşam başka evde açan insanlar biliyorum ben bu nedir böyle anlayamıyorum.İşte sevmediğim geleneksel öğelerden biri,Almanlar ne güzel bulmuşlar usullerini bizse ille aynı masada yemek yiyeceğiz saçma…Bir de ne olur gelen misafirin oğulları odama çıkmaya kalkmasın,istemiyorum ya dokunmayın bilgisayarıma,zorla muhabbet et,kızar,bozar felaket geceler beni bekler;)
Zaten Hürriyet film kulübü de hep aynı filmleri verip duruyor hafta sonları,onlar zaten elimde mevcut başka verinde izleyelim…Yetkililere duyurulur;)
Film demişken son olarak;yarın akşam 21:10'da Trt-2'de Tatil Kitabı diye bir Türk filmi var.Ne zamandır izlemek istiyordum kalbim temizmiş...İzlemek isteyenler olabilir dedim işte;)
15 yorum:
Bizde iftar kavramı yok. Evde oruç tutan olmayınca misafirlğe gelen de olmuyo. Kolay gelsin sana :D
Aaa ben çok severim iftara gelen misafirleri...
Belki de kalabalık aile kavramına hasret kaldığım için beni cezbediyor bilemem ki...
Terapist;
Teşekkür ederim altından kalkmaya çalışacağım;)
Noneless;)
Belki de ama sanırım beni hiç cezbetmiyor,yalnızlığı seviyorum;)
Ben de severim yalnızlığı aslında ama bi de şey tabii, böyle kasılarak yemek yediğim insanları davet etmiyoruz belki de ondan böyle biz hani nasıl derler, seviyorum işte:)
Noneless;
Biz onlara gitmiştik şimdi iadeyi ziyaret olayı sanırım,annem hala mutfakta;)
Sen de pc başında he?
Hadi Çiklet anneye yardım mutfağa marş marş;)
Noneless;
Hiç yardım edesim yok annem hallediyor sanırım,kokular geliyor,çok yorgunum ya yol çok yordu beni,gerçi annem de çekti o yolu ama;))
=) Ay seni anlıyorum! Halen ben de fena halde yorgunum, dün geldik yoldan normaldir sanırım ama öldüm bittim of!
Noneless;
Kaç saatti yol ya?;)
Beyaz Çikletciğim,
Kayseri-Mersin 5 saat sürer. Sorun yol değil ama biz gittik gideli bir koşturma içine girdik, malumane sıcak bir yandan peder bir yandan iyice üstüme geldi.Bir de niyetliydik, bayılacağımı sandım bir ara. Ev aramak, emlakçı gezmek ve dahası off yordu! Fiziksel yorgunluğumu yeni anlıyorum, ruhen çöktüm resmen:))
Noneless;
Anlıyorum bizde toplam 10 saat yol gittik.Eskişehir buradan iki saat trenle gittik önce,sonra tramvayla otogara gittik ve akşam altıdan gece 11'e kadar garda otobüsü bekledik.Eskişehir-Aydın arası tam sekiz saat.Aktarma üstüne aktarma.Allah'tan ev,yurt falan aramadık yoksa doğru diyorsun halimiz kötüydü ve niyetli değildik o gün;)Sıcak çok etkiledi ama her şey güzeldi farklı bir şehir hoşuma gitti doğrusu;)
Beyaz Çikletciğim,
Ah ah Kıbrıs'a gitmek için ben de az Adana, Ankara yollarını arşınlamadım. Bir de o kadar yükle! Ne zaman mezun oldum Kayseri'den direk uçak seferleri başladı.
Aslında tatlı yorgunluklar bunlar ama of yorgunluk işte!Sen git Aydın'a kim bilir bir gün sana yakın yerlerde bir okulda görev yaparım, o zaman artık bir kahve ısmarlarım sana:))
Noneless;
Sen gel de kahveyi boş ver maziye yolculuk yaparız blog anıları falan ne güzel olur;)Bu arada annem çağırıyor sanırım yardıma ihtiyaç var,hoşçakal,güzel sohbetin için teşekkür ederim;)
Tabii yaparız Çikletciğim,
Hadi koş koş:)
Yorum Gönder