When You Look Me In The Eyes(Platonika)

Sevgili “Yass” mimlemiş beni…Her zamanki yazamadığım gibi geç bir mim farkındayım,eğitim sistemimizin daha ipini görmemiş bir kurbanı olduğumu belirtmeme gerek yok artık sanırım…Her neyse,platonik aşklardan bahsetmiş “Yass”…Bir masal misali…

Ne demek olduğunu bilmezdim aşkın,küçüktüm,belki de çocukluk aşkıydı ama içimin kıpırdadığını hissettiğim güzel anlardı.Aslına bakılırsa pek bahsetmem ben aşktan.Bir görevim olduğunu bellerim hep aklıma,hala da öyle,benim bir görevim var…Geleceğimi kazanmak.Belki de yanlış bir takım şeyleri ertelemek,hayata çivi çakarken çürük olmasından korkmak.Bu sene olmayacak,belki ileride…Neyse konu dağılmadan plotanika aşklardan,hikayemden bahsediyordum.Her gün sınıfta olmamıza rağmen insanın aklı dursa da içi durmuyor.İki sene aynı sınıfta yaşadık.Birbirinin ağzından hiçbir şey çıkmadan iki sene dolu dolu yaşadık.En güzeli neydi biliyor musunuz?Bir gün köylerden birine gitmek için bisiklet seyahatine karar verdik.Ve yola çıktık.Başka arkadaşlarımızda vardı.Yolda ilerlerken bisikletlerle birbirimize yaklaşmak,onun düşmekten korkması ve benim yanımda gitmek istemesi…İnsan; ağzından tek kelime çıkmadan bile gözleri ile konuşabiliyor.İnanın bu gerçek olabiliyor.Sınıfta kağıttan notlar yazmalar…Sıcak gülümsemeler.Her şeyden önce çocukluğun verdiği duruluk ve,yaşama aşkı…Şimdi büyüyorum ve dünyanın ne kadar zalim bir yer olduğunu görüyorum.Rehber öğretmenimle konuştuğumda bana hayatı akışına bırakmam gerektiğini söylüyor…Ben bırakamıyorum hayatı,kavgam var hayatla,devamlı sataşıyor bana.Belki büyük bir aşk yaşamamı o da istemiyor.Benim yollarımı kapatırken geleceği avuçlamamı istiyor.Kızamıyorum ona da…Duygusal bir bunalımdan uzak geriyi hatırlıyorum şimdi,gözlerimde mercan kırmızısı bir aşkın izleri,zincirleri kırmanın tam zamanı…Diyesim geliyor ama olmuyor…

İşte kötü sonlarla biten bir platonika,

Dünyaya gelen bir sirk kadar eğlenceli

İki sevgilinin birbirinden ayrılması kadar acı

Not defterine yazılan bir mektup kadar diri

365 gün yazılan mektuplar kadar sönük

Hiç değilse umutlarım gibi çocukcu…

İlk defa bahsettim aşktan bu kadar duygulu,beni geçmişe götürdüğün ve mimlediğin için teşekkürler “Yass”