Son yazımın üzerinden epey zaman geçmiş, bugün bir anda aklıma geldi. Biraz not düşmek istedim buraya. İyi olduğum, iyileştiğim bir dönemdeyim. Hayatımda, uzun süredir yeniden hayata karıştığım bir dönemde olduğum için, sanırım buraya yazmak pek aklıma gelmiyor. Masamın üzerinde duran mumu yaktım demin, başlayabilirim anlatmaya.
Yakın zamanda 33. yaşıma girdim. Yakın arkadaşlarım benim için sürpriz bir doğum günü planlamış. Hayatımda ilk kez böyle bir doğum günü yaşadım. Epey de mutlu oldum esasen. Çok güzel bir yerde, hep birlikte toplanıp kutlama yaptık.
Bir başka gelişme ise ehliyet almam ile birlikte yaşandı. Hayatım boyunca ehliyet alıp araba kullanacağımı düşünmezdim fakat böyle bir işe giriştim. Yazılı sınavı ve direksiyon sınavını da ilk seferde geçince kendime bir araba aldım. Nasıl bu kadar hızlı oldu ben de bilmiyorum ama, sanırım iyi de oldu. Yaklaşık bir aydır araba kullanıyorum, her gün işe servis yerine araba ile gidip gelmeye başladım. Yavaş yavaş şehir içi trafiğine de çıkmaya başladım. En çok annem için iyi oldu, bana kalsa yine ehliyet falan almazdım. Yıllardır İstanbul'da yaşadığım için her yere toplu taşıma ile gitmeye alışkınım. Annem ise artık toplu taşıma kullanmaktan yorulur hale gelmişti. Şimdi o da rahatladı. Civar yerlere birlikte gitmeye başladık, sosyal açıdan ona da çok iyi oldu.
Okuduğum kitaplar ile ilgili bir podcast kanalı açtım. Hatta öyle bir daldım ki bu işin içine, on üç bölüm yayımladım bile. Okuduğum her bir kitap ile ilgili düşüncelerimi ve duygularımı öncelikle yazıya döküyorum. Ardından da onları seslendirip yayımlıyorum. Bana gerçekten çok iyi geldi, özellikle kitaplara dair bir şeyler üretme hissini seviyorum. Blog yani burası benim mabedim olduğu için podcastimin adını kendime saklama taraftarıyım. Belki bir gün burada daha detaylı bahsederim.
İşime devam ediyorum. Aynı okulda, altıncı yılımdayım. Bir yandan da bölüm başkanlığı görevim devam ediyor ama ona da alıştım. Geçen hafta okul projesi ile Kars'a gittik. Benim ikinci gidişim oldu bu. Karlarla kaplı bir köyde çok güzel vakit geçirdim. Bana epey iyi geldiğini söyleyebilirim.
Şu an için tek sorunum antidepresan nedeni ile aldığım kilolar. Hoş, uzun boylu olduğum için kimse aldığım kiloları fark etmiyor. Tedaviye başlamadan önce gerçekten çok zayıfmışım ve bunu görebilecek ruh halinde değilmişim. Zira 62 kilo kadardım hatta bir dönem 59 kiloya kadar inmiştim. Şimdi seksene tırmanmış durumdayım. Sanırım burada durmam gerekiyor. Şu anki halimden memnunum esasen, boyumla doğru orantılı bir kiloya kavuştum. Ama yine de dikkat etsem iyi olacak. Dolabımı baştan aşağı değiştirmek durumunda kaldım. Bir değişiklik daha yapmak istemiyorum.
Geçen gün, hayatımda ilk kez bir çam ağacı alıp süsledim. Yeni yıl için minik bir hazırlık yapmak istedim. 2025'te halimiz nice olur bilemiyorum. Bu bilinmezlik içinde olsa dahi, hepimiz için güzel bir yıl diliyorum. Ellerimiz uzaya değsin, sağlıcakla kalın.
