tag:blogger.com,1999:blog-7453216949008650006.post1774786062621186967..comments2024-03-17T13:14:13.459-07:00Comments on Beyaz Ciklet: Yıkılmadım Ayaktayım Serisi IIBeyaz Çiklethttp://www.blogger.com/profile/16475856438466523927noreply@blogger.comBlogger10125tag:blogger.com,1999:blog-7453216949008650006.post-39731051744973850562018-10-26T12:50:22.903-07:002018-10-26T12:50:22.903-07:00Ne yazık ki Cumartesi de kurs oluyor. Bir tek Paza...Ne yazık ki Cumartesi de kurs oluyor. Bir tek Pazar günleri dinlenebiliyorum. Ortaokulda çalışıyorum, ne öğretmeni olduğum da bir bilmece olarak kalsın :) Öğretmenlik hiç dışarıdan görüldüğü gibi rahat bir meslek değil maalesef. Beyaz Çiklethttps://www.blogger.com/profile/16475856438466523927noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7453216949008650006.post-89669659815778159852018-10-26T12:48:05.101-07:002018-10-26T12:48:05.101-07:00Ben öğrenciyken Cumartesi okul olmuyordu. Şimdi de...Ben öğrenciyken Cumartesi okul olmuyordu. Şimdi değişti mi? Bu arada ne öğretmenisin?Kim Bilirhttps://www.blogger.com/profile/12912309478092493092noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7453216949008650006.post-31480179297319918842018-10-26T12:41:16.825-07:002018-10-26T12:41:16.825-07:00Kim Bilir,
Ah keşke üç gün işe gitmediğim bir za...Kim Bilir, <br /><br />Ah keşke üç gün işe gitmediğim bir zaman dilimi olsa. Yarın tüm gün çalışıyorum. Pazartesi de 29 Ekim töreninde okul sunucusu olduğum için tüm gün çalışacağım. Bir dinlenebilsem, ah bir dinlenebilsem... <br /><br />Hikayenin devamı da gelecek elbette :) Beyaz Çiklethttps://www.blogger.com/profile/16475856438466523927noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7453216949008650006.post-64866991332358936292018-10-26T12:05:42.695-07:002018-10-26T12:05:42.695-07:00Güzel şeyler de oluyor tabii. Mesela 3 gün işe git...Güzel şeyler de oluyor tabii. Mesela 3 gün işe gitmeyeceğiz :) Ayrıca pastırma sıcakları kapıda. Veee sanırım hiķâyemizin devamı da geliyordur :))Kim Bilirhttps://www.blogger.com/profile/12912309478092493092noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7453216949008650006.post-32289507351206096972018-10-26T11:32:36.407-07:002018-10-26T11:32:36.407-07:00Kim Bilir,
Ölümden sonraki yaşama inanmıyorum. T...Kim Bilir, <br /><br />Ölümden sonraki yaşama inanmıyorum. Tıpkı ölümden önce bir bilince sahip değilsek, ölümden sonra da bir bilincimiz ve yeni bir hayatımız olmayacak bence. Elbette ki bu benim fikrim ve bu bana rahatlatıcı geliyor. Karamsar olmadın, bilakis iyi geliyor bunları konuşmak :) Beyaz Çiklethttps://www.blogger.com/profile/16475856438466523927noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7453216949008650006.post-72580089554892979182018-10-25T13:21:34.710-07:002018-10-25T13:21:34.710-07:00Peki ölümden sonra? Ben en çok bununla ilgileniyor...Peki ölümden sonra? Ben en çok bununla ilgileniyorum. Ölümden sonrası varsa ancak varlığımızın bir anlamı olabilir. Aksi halde (ki bunu düşünmek bile istemiyorum) durum gerçekten vahim. Çok mu karamsar oldum gece gece :))Kim Bilirhttps://www.blogger.com/profile/12912309478092493092noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7453216949008650006.post-68949890874653803022018-10-25T13:08:14.628-07:002018-10-25T13:08:14.628-07:00Kim Bilir,
Aslında dünyadan ayrılma korkusu ya da...Kim Bilir,<br /><br />Aslında dünyadan ayrılma korkusu ya da ölüm korkusu diyebiliriz buna; ölümlü olmayı kabul etmeme ile alakalı gibi geliyor bana. Ne zaman ölümlü olduğunu kabul edip yaşamaya başlıyorsun, bu kaygılar ortadan kalkıyor. Bu dünya gerçekten ciddiye alınacak bir yer değil, ölüm de dünyadan, dünyanın içinden, yaşıyor olmanın ta kendisi. Bendeki durum ise tam tersiydi evet, hala da öyledir. İç dünyamda hep huzurluydum hala daha huzurluyumdur. Çünkü öyle bir mizacım var, dışarıda huzurlu olamıyorum. Kendi başıma olduğumda huzurlu olabiliyorum ancak.Beyaz Çiklethttps://www.blogger.com/profile/16475856438466523927noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7453216949008650006.post-40181050766003885692018-10-25T12:52:34.456-07:002018-10-25T12:52:34.456-07:00Bende ise durum tam tersi oldu hep dünyadan ayrılm...Bende ise durum tam tersi oldu hep dünyadan ayrılma, ayrılacak olma korkusu. Bununla birlikte hastalık takıntıları. En ufak bir fiziksel belirtide (baş dönmesi...vs) ölümcül hastalık kaygıları. Sürekli bir endişe, kaygı. Ama anladığım kadarıyla sende kaygı, huzursuzluk şeklinde değil. Yani iç dünyanda huzurluydun. Kim Bilirhttps://www.blogger.com/profile/12912309478092493092noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7453216949008650006.post-91072680629692776372018-10-25T11:45:47.138-07:002018-10-25T11:45:47.138-07:00Dediğim gibi, tarif edemediğim bir şeyler. Bu düny...Dediğim gibi, tarif edemediğim bir şeyler. Bu dünyaya ait hissetmeme durumu o zamanlar başladı. İçe dönme, kendi dünyamda yaşama, çiçekler yetiştirme, bol bol okuma ve izleme, kış gecelerinin dinginliği, sarı ölgün ışıklar, boş sokaklar, tren garından gelen metal ve düdük sesleri; hepsi bir araya toplandı ve beni başka bir aleme davet ettiler. Beyaz Çiklethttps://www.blogger.com/profile/16475856438466523927noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7453216949008650006.post-67814835182869596552018-10-25T09:53:37.783-07:002018-10-25T09:53:37.783-07:00"Liseye geçtiğim zamanlarda tarif edemediğim ..."Liseye geçtiğim zamanlarda tarif edemediğim bir şeyler oldu, bir şeyler koptu benden." Burada ne oldu? Kim Bilirhttps://www.blogger.com/profile/12912309478092493092noreply@blogger.com